Irena Malkiewicz

	Irena Malkiewicz
	Irena Malkiewicz
	; Irena Malkiewiczówna w 1937 r.
Data i miejsce urodzenia	15 września 1911 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 2004 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	1936–2004
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grób Ireny Malkiewicz na cmentarzu Powązkowskim

Irena Malkiewicz, również Irena Malkiewicz-Domańska ps. „Lira”, „Włada”^[1] (ur. 15 września 1911 w Moskwie, zm. 23 stycznia 2004 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 15 września 1911 w Moskwie, w rodzinie Władysława Malkiewicza i Genowefy z domu Werakso. Była młodszą siostrą Izabeli (1908–2010).

W 1935 ukończyła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Debiutowała w 1936 w Teatrze Polskim w Warszawie w sztuce Żeromskiego Sułkowski. Przed II wojną światową występowała w teatrze u boku m.in. Juliusza Osterwy i Kazimierza Junoszy-Stępowskiego. Wystąpiła także w wielu filmach przedwojennych, m.in. Serce matki (reż. Michał Waszyński), Przez łzy do szczęścia (reż. Jan Fethke), U kresu drogi (reż. Michał Waszyński).

Od 1940 występowała w teatrzyku Na Antresoli w Warszawie. W marcu 1941 została aresztowana przez niemieckie władze okupacyjne w związku ze sprawą zabójstwa Igo Syma^[2].

W czasie powstania warszawskiego walczyła w szeregach Obwodu Praga Armii Krajowej (pluton 1671)^[1].

Krótko po wojnie pracowała w teatrach Lublina – Teatrze Miejskim i Domu Wojska Polskiego. W 1946 przeniosła się do Łodzi i występowała w Teatrze Syrena. Kontynuowała występy w tym teatrze po jego przeniesieniu się do Warszawy (1948); ponadto była związana ze scenami Teatru Nowego w Warszawie, Teatru Nowej Warszawy, Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie, Teatru Rozmaitości we Wrocławiu i Teatru Powszechnego w Łodzi. W 1955 jako wokalistka Orkiestry Ryszarda Damrosza nagrała piosenkę „Przysięgałam wiele razy”, która ukazała się na płycie Piosenki Paryża wydanej przez Polskie Nagrania „Muza” (L 0034).

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 346-1-1)^[3].

1936: Trędowata (reż. Juliusz Gardan) jako Melania, córka hrabiego Barskiego
1938: Serce matki (reż. Michał Waszyński) jako Elżbieta Borzęcka
1939/1941: Przez łzy do szczęścia (reż. Jan Fethke) jako Lena Merwińska
1959: Zamach (reż. Jerzy Passendorfer) jako matka Krysi
1959: Lotna (reż. Andrzej Wajda) jako hrabina
1962: Jutro premiera (reż. Janusz Morgenstern) jako aktorka Janina Radwańska
1976: Trędowata (reż. Jerzy Hoffman) jako księżna Podhorecka, babka Waldemara
1984: Dom świętego Kazimierza (reż. Ignacy Gogolewski) jako siostra przełożona Teofila Mikułowska

↑ ^a ^b Powstańcze biogramy ↓.
↑ Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci, Warszawa 1970, s. 106.
↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW MALKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19] .