Irena Malkiewicz

	Irena Malkiewicz
	Irena Malkiewicz
	; Irena Malkiewiczówna w 1937 r.
Data i miejsce urodzenia	15 września 1911 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 2004 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	1936–2004
	Multimedia w Wikimedia Commons

Irena Malkiewicz, również Irena Malkiewicz-Domańska (ur. 15 września 1911 w Moskwie, zm. 23 stycznia 2004 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Spis treści

W 1935 ukończyła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Debiutowała w 1936 w Teatrze Polskim w Warszawie w sztuce Żeromskiego Sułkowski. Przed II wojną światową występowała w teatrze u boku m.in. Juliusza Osterwy i Kazimierza Junoszy-Stępowskiego. Wystąpiła także w wielu filmach przedwojennych, m.in. Serce matki (reż. Michał Waszyński), Przez łzy do szczęścia (reż. Jan Fethke), U kresu drogi (reż. Michał Waszyński).

Od 1940 występowała w teatrzyku Na Antresoli w Warszawie. W marcu 1941 została aresztowana przez niemieckie władze okupacyjne w związku ze sprawą zabójstwa Igo Syma^[1].

Krótko po wojnie pracowała w teatrach Lublina – Teatrze Miejskim i Domu Wojska Polskiego. W 1946 przeniosła się do Łodzi i występowała w Teatrze Syrena. Kontynuowała występy w tym teatrze po jego przeniesieniu się do Warszawy (1948); ponadto była związana ze scenami Teatru Nowego w Warszawie, Teatru Nowej Warszawy, Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie, Teatru Rozmaitości we Wrocławiu i Teatru Powszechnego w Łodzi. W 1955 jako wokalistka Orkiestry Ryszarda Damrosza nagrała piosenkę „Przysięgałam wiele razy”, która ukazała się na płycie Piosenki Paryża wydanej przez Polskie Nagrania „Muza” (L 0034).

1936: Trędowata (reż. Juliusz Gardan) jako Melania, córka hrabiego Barskiego
1938: Serce matki (reż. Michał Waszyński) jako Elżbieta Borzęcka
1939/1941: Przez łzy do szczęścia (reż. Jan Fethke) jako Lena Merwińska
1959: Zamach (reż. Jerzy Passendorfer) jako matka Krysi
1959: Lotna (reż. Andrzej Wajda) jako hrabina
1962: Jutro premiera (reż. Janusz Morgenstern) jako aktorka Janina Radwańska
1976: Trędowata (reż. Jerzy Hoffman) jako księżna Podhorecka, babka Waldemara
1984: Dom świętego Kazimierza (reż. Ignacy Gogolewski) jako siostra przełożona Teofila Mikułowska

↑ Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci, Warszawa 1970, s. 106.