Rhodotus asperior
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Rhodotus asperior |
Nazwa systematyczna | |
Rhodotus asperior L.P. Tang, Zhu L. Yang & T. Bau Mycol. Progr. 13(1): 48 (2013) [2014] |
Rhodotus asperior L.P. Tang, Zhu L. Yang & T. Bau – gatunek grzybów z rodziny obrzękowcowatych (Physalacriaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rhodotus, Physalacriaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten zdiagnozowali w roku 2013 Li-Ping Tang, Zhu L. Yang i Bau Tolgor nadając nazwę Rhodotus asperior[1]. Etymologia epitetu gatunkowego asperior odnosi się do bazydosporów, które są bardziej chropowate niż u Rhodotus palmatus[2].
Naukowcy podczas badań morfologicznych i filogenetycznych przeprowadzonych na kolekcjach rodzaju żyłkowiec (Rhodotus) z umiarkowanych, subtropikalnych i tropikalnych Chin, poprzez analizę filogenetyczną sekwencji DNA, wykazali, że na półkuli północnej występują dwa gatunki filogenetyczne, które są zgodne cechami morfologicznymi. Wydzielono z rodzaju żyłkowiec (Rhodotus) drugi odrębny gatunek Rhodotus asperior[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Kapelusz wypukły lub płasko-wypukły, nieco lepki, barwa czerwono-pomarańczowa, pomarańczowa do różu, średnica 3–6 cm. Blaszki przylegające do wykrojonych, gęste do luźnych, czerwonawe do jasnobrązowych; brzegi równe. Trzon mniej lub bardziej mimośrodkowy, 3–5 × 0,3–0,8 cm, lekko cylindryczny lub zwężający się ku górze, szarawy; powierzchnia lekko lepka; podstawa powiększona. Miąższ czerwonawy, różowy do białawego, nieodbarwiający się po zranieniu, smak nieznany, zapach niewyraźny[2].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki maczugowate, przeźroczyste, cienkościenne, przeważnie 4–zarodnikowe, 35–50 × 8–11 μm, sterygmy o długości 4 μm. Bazydiospory kuliste do jajowatych, prawie przeźroczyste, cienkościenne, o rozmiarach 5–6,5 × 4,5–5,5 µm, gęsto pokryte rozwartymi brodawkami o wysokości 0,5–1,5 μm i szerokości 0,5–1 μm, bez porów zarodkowych, nieamyloidalne, wyrostek wnęki o długości do 1,5 μm i szerokości około 1 μm. Brak pleurocystyd. Cheilocystydy liczne, gęste, wrzecionowate do butelkowatych, o rozmiarach 40–68 × 5–10 μm, szkliste, cienkościenne do lekko pogrubionych (ścianka ≤1 μm)[2].
- Gatunki podobne
- Boczniak różowy (Pleurotus djamor) w kształcie i kolorze do młodego owocnika żyłkowca różowego, lecz blaszki u boczniaka są przyrośnięte, a u żyłkowca wykrojone. U dojrzałych owocników żyłkowca kapelusz staje się półkolisty, a u boczniaka pozostaje płaski[3].
- Żyłkowiec różowawy (Rhodotus palmatus) jest zgodny z Rhodotus asperior w cechach morfologicznych, różnice są w cechach mikroskopowych. U Rhodotus asperior bazydiospory są zasadniczo elipsoidalne do prawie kulistych, bardziej chropowate i ma dłuższe cheilocystydy o lekko pogrubionych ściankach. Żyłkowiec różowawy jest gatunkiem o zasięgu cyrkumborealnym[2][4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje w środowisku tropikalnym i subtropikalnym. Gatunek znany wyłącznie z Chin z dwóch miejsc: z powiatu Yingjiang, region tropikalny i z Chuxiong, region podzwrotnikowy. Owocniki wyrastają pojedynczo lub gromadnie na martwych pniach drzew liściastych (bukowatych Fagaceae sp.). Saprotrof, rośnie w tropikalnych lasach liściastych, wiecznie zielonych, zdominowanych przez Lithocarpus sp. i Castanopsis sp., owocniki pojawiają się od lipca do sierpnia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2020-03-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Li-Ping Tang i inni, Morphological and molecular evidence for a new species of Rhodotus from tropical and subtropical Yunnan, China, „Mycological Progress”, 13 (1), 2014, s. 45–53, DOI: 10.1007/s11557-013-0890-x, ISSN 1861-8952 [dostęp 2020-03-02] (ang.).
- ↑ Sang-Kuk Han i inni, Some Unrecorded Higher Fungi of the Seoraksan and Odaesan National Parks, „Mycobiology”, 34 (2), 2006, s. 56–60, DOI: 10.4489/MYCO.2006.34.2.056, ISSN 1229-8093, PMID: 24039471, PMCID: PMC3769548 [dostęp 2020-03-03] .
- ↑ Anna Bujakiewicz , Joanna Nita , Rhodotus palmatus (Bull.: Fr) R. Maire – mieszkaniec Białowieskich ostępów, „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”, 60 (5), 2004, s. 82–85, ISSN 0009-6172 .