Richard Brademann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Brademann
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1884
Halberstadt

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1965
Berlin

Narodowość

niemiecka

Alma mater

Królewska Szkoła Techniczna w Charlottenburgu

Praca
Styl

modernizm

Budynki

Berlin Westkreuz

Richard Brademann (ur. 17 maja 1884 w Halberstadt, zm. 20 kwietnia 1965 w Berlinie) – niemiecki architekt i działacz nazistowski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brademann studiował od 1903 na wydziale architektury Królewskiej Szkoły Technicznej w Charlottenburgu. W lipcu 1908 uzyskał dyplom i złożył podanie o praktykę w służbie cywilnej. W 1913 został rządowym radcą budowlanym, a w kolejnym roku objął posadę w Pruskim Zarządzie Kolei (niem. Preussische Eisenbahnverwaltung). Od 1920 pracował jako wyższy radca, kierując jednym z trzech oddziałów projektowych Deutsche Reichsbahn.

W latach 1922–1939 zaprojektował wiele stacji kolejowych węzła berlińskiego, przede wszystkim przystanki S-Bahn, a także liczne transformatorownie, nastawnie i inne obiekty techniczne. Osobisty styl Brademanna był rzeczowy i klarowny, nawiązywał do modernizmu, oficjalnie zwalczanego przez nazistów. Charakterystyczne klinkierowe budynki Brademanna stworzyły jednocześnie jedyny w swoim rodzaju styl jednoznacznie kojarzony z S-Bahn w Berlinie. Brademann wywarł podobny wpływ na S-Bahn jak Alfred Grenander na metro.

R. Brademann: perony kolei miejskiej dworca Potsdamer Platz w Berlinie

W 1931 Brademann wstąpił do NSDAP, a w kwietniu tegoż roku wystąpił z pismem denuncjacyjnym skierowanym przeciw członkom dyrekcji kolei pochodzenia żydowskiego lub związanych z komunistami. Po 1933 otrzymał odznaczenie Schönheit der Arbeit, jednak ze względu na żydowskie pochodzenie babki objęły go ustawy norymberskie; spod ich działania został wyjęty dzięki swoim znajomościom. Po II wojnie światowej został oczyszczony z zarzutów o popełnienie zbrodni wojennych, jednak nie przyjęto go ponownie do służby państwowej. Przez kilka lat pracował przy odbudowie Jugosławii, po czym wrócił do zachodniej części Berlina, gdzie zmarł w zapomnieniu.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

Dworce[edytuj | edytuj kod]

Stacje transformatorowe, prostownikowe i zasilające[edytuj | edytuj kod]

Stacja prostownikowa Hennigsdorf
  • 1922–1924 – transformatorownia Pankow
  • 1922–1925 – transformatorownia Hermsdorf
  • 1924–1926 – stacja prostownikowa Hennigsdorf
  • 1925–1926 – stacja prostownikowa Tegel
  • 1927 – transformatorownia przy Saalestrasse w Neukölln
  • 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Halensee
  • 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Markgrafendamm
  • 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Ebersstrasse
  • 1927–1928 – stacja prostownikowa i nastawnia Hermannstrasse
  • 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Friedrichstrasse
  • 1927–1928 – stacja prostownikowa Niederschöneweide
  • 1927–1928 – stacja prostownikowa Nikolassee
  • 1932–193 – Gleichrichterwerk Lichterfelde West

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Susanne Dost: Richard Brademann (1884–1965) – Architekt der Berliner S-Bahn. Berlin: Verlag B. Neddermeyer, 2002. ISBN 3-933254-36-1.