
Uniwersytet Techniczny w Berlinie
| ||
![]() | ||
Data założenia | 1 listopada 1770 | |
Typ | publiczna | |
Państwo | ![]() | |
Adres | Berlin | |
Liczba studentów | 29 675 | |
Rektor | Jörg Steinbach | |
Położenie na mapie Berlina ![]() | ||
Położenie na mapie Niemiec ![]() | ||
![]() | ||
Strona internetowa |
Berliński Uniwersytet Techniczny[1] (niem. Technische Universität Berlin, TU Berlin) – niemiecki uniwersytet techniczny, jeden z czterech uniwersytetów w Berlinie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
1 listopada 1770 z polecenia Frederyka II powstał Górniczo-Hutniczy Instytut Nauki (Berg- und Hüttenmännisches Lehrinstitut), który został później przemianowany na Akademię Górniczą (Bergakademie). 13 marca 1799 na miejscu Akademii Górniczej została utworzona Akademia Budowlana (Bauakademie), która z kolei 1 listopada 1821 została przekształcona w Szkołę Techniczną (Technische Schule, w 1827 roku przemianowana na Królewski Instytut Przemysłowy – Königliches Gewerbe-Institut). W 1879 została utworzona Królewska Wyższa Szkoła Techniczna (Königliche Technische Hochschule), zwana też inaczej Wyższą Szkołą Techniczną Charlottenburg (od nazwy wówczas podberlińskiego miasta, w którym znajduje się uczelnia, a obecnie dzielnicy Berlina). Po II wojnie światowej, 9 kwietnia 1946 roku uczelnia przemianowana została na Technische Universität Berlin.
Budynek Główny (Hauptgebäude) został wybudowany w latach 1878–1884, a jego projektantami byli: Richard Lucae, Friedrich Hitzig i Julius Raschdorff. Była to monumentalna budowla w stylu późnego włoskiego renesansu z pięcioma dziedzińcami. Podczas II wojny światowej budynek główny uległ poważnym zniszczeniom wskutek działań wojennych. Po wojnie część budowli została zrekonstruowana, m.in. trzy dziedzińce, skrzydła oraz część tylna. W 1965 dobudowany został do „starego” budynku głównego 10-piętrowy, pokryty szkłem i aluminium „nowy” budynek główny. Ta łącząca historię i nowoczesność budowla usytuowana jest w centralnej części kampusu (przy Straße des 17. Juni), na który składa się szereg innych budynków, usytuowanych w większości w najbliższej okolicy.
Uniwersytet oferuje chętnym ponad 45 kierunków kształcenia. Strukturalnie podzielony jest na siedem fakultetów:
- Nauki Humanistyczne
- Matematyka i Nauki Przyrodnicze
- Inżynieria Procesów
- Elektrotechnika i Informatyka
- Inżynieria Transportu i Budowa Maszyn
- Połączone fakultety „Budownictwa i Geonauk Stosowanych” oraz „Architektury Środowiska Społeczeństwa”
- Dawniej „Architektura Środowisko Społeczeństwo”, od 1 kwietnia 2005 połączony z Fakultetem VI
- Ekonomia i Zarządzanie
Jednostką uniwersytetu jest także Zentrum für Antisemitismusforschung.
Absolwenci[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Gorgolewski (1871), polski architekt, twórca Teatru Wielkiego we Lwowie
- Kazimierz Ruciński (1873), polski architekt związany z Poznaniem
- Stefan Cybichowski (1881), polski architekt związany z Poznaniem
- Roger Sławski (1895), polski architekt, naczelny architekt Powszechnej Wystawy Krajowej
- Gustaw Josephy (1879), niemiecki fabrykant i przedsiębiorca, polityk na Śląsku Austriackim
- Kazimierz Ulatowski (1908), polski architekt, twórca modernistycznych gmachów w Toruniu
- Jan Czochralski (1910), polski i niemiecki chemik, metaloznawca, wynalazca metody Czochralskiego, podstawy procesu produkcji mikroprocesorów
- Józef Tuchołka (1913, doktorat 1920), polski inżynier górnik, dyrektor górniczy, doktor nauk technicznych, działacz gospodarczy, wykładowca akademicki.
- Juliusz Kolberg (ok. 1817, Berliner Bauakademie), polski kartograf i geodeta, profesor
Do najbardziej znanych osób związanych z Technicznym Uniwersytetem w Berlinie należą: Carl Bosch, Franz Dischinger, Otto Eggert, Ludwig Freund, Walter Gropius, Arthur Kickton, Alexander Meissner, Hans Poelzig, Adolf Slaby, Albert Speer, Konrad Zuse.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niemcy. Ważniejsze szkoły wyższe (1993), [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-08-18] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000 0001 2195 9817, 0000 0001 2292 8254
- VIAF: 156528660
- ULAN: 500299972
- LCCN: n79066155
- GND: 2114678-0
- LIBRIS: 42gjgjmn2tfx59b
- BnF: 12260059p
- SUDOC: 031373240
- NLA: 35017821
- NKC: kn20060407005
- BNE: XX135733
- BIBSYS: 90153015
- CiNii: DA03055676
- PLWABN: 9811719926305606
- NUKAT: n98067774
- NLI: 000130253
- CANTIC: a11814937
- LNB: 000180739
- WorldCat: lccn-n79066155