Richard Wrangham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wrangham (2016)

Richard Wrangham (ur. 1948) – brytyjski prymatolog, profesor antropologii biologicznej na Uniwersytecie Harvarda.

Studiował na Oxford University u Jane Goodall[1]. Doktoryzował się na Cambridge University.

Jego najważniejsze badania dotyczą zachowania szympansów w Parku Narodowym Kibale Forest w Ugandzie (jako członek MacArthur Foundation kieruje badaniami szympansów w zachodniej Ugandzie). Spędził ponad trzydzieści lat badając kultury szympansów żyjących na wolności i porównując kultury szympansów do kultur ludzi. W początkach lat 70. był wśród pierwszych prymatologów, którzy zauważyli u szympansów skłonności do prowadzenia napadów doprowadzających do śmierci w sąsiadujących grupach. Obecne bada zagadnienia ewolucji człowieka na podstawie analizy zachowania małp.

Przeprowadzone przez niego badania terenowe dotyczące zachowania i środowiska szympansów i innych ssaków stanowiły podstawę do napisania kilku książek (m.in. Behavioral Ecology of Chimpanzees in Gombe National Park, Tanzania) i wielu artykułów. Jest współautorem książki Demoniczne samce: Małpy człekokształtne i źródła ludzkiej przemocy napisanej razem z Dale Petersonem. Wśród jego książek warto też wymienić Chimpanzee Cultures (Kultury szympansów) - publikację zredagowaną z grupą prymatologów o międzynarodowej renomie.

W marcu 2008 roku został mianowany na House Mastera w Currier House at Harvard College

Wspólnie z Eloyem Rodriguezem, Wrangham wprowadził koncepcję zoofarmakognozy (ang. zoopharmacognosy). Wragham uważany jest za "jednego z pionierów badań nad samodzielnym leczeniem się przez szympansy".

Wśród najnowszych kursów prowadzonych w Harvardzie z zakresu Biologii Ewolucyjnej Człowieka (Human Evolutionary Biology (HEB)) są HEB 1330 Zachowanie Społeczne Prymatów i HEB 1565 Teorie Przymuszania Płciowego (prowadzony wspólnie z prof. Diane Rosenfeld z Harvard Law School)

Najnowsza praca Wranghama dotyczy roli przyrządzania posiłków w ewolucji człowieka.

Mąż Elizabeth Ross (1980), ma trójkę dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gerber, Suzanne. "Not just monkeying around", Vegetarian Times, listopad 1998.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Demoniczne samce: Małpy człekokształtne i źródła ludzkiej przemocy Warszawa 1999, PIW, ISBN 83-06-02746-9 (Demonic Males. Apes and the Origins of Human Violence, 1997)
  • Walka o ogień. Jak gotowanie stworzyło człowieka, Wydawnictwo CiS, s. 254, ISBN 978-83-85458-38-8 (Catching Fire. How Cooking Made Us Human Basic Books, 2009)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]