Richer z St. Remi
Richer z St. Remi (ur. ok. 945, zm. ok. 998[1]) – frankijski zakonnik i kronikarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny arystokratycznej[1]. Był mnichem w opactwie św. Remigiusza (St. Remi) w Reims, gdzie pobierał nauki u Gerberta z Aurillac, późniejszego papieża Sylwestra II[1][2]. Przypuszczalnie studiował także medycynę w Chartres[1].
Jest autorem powstałej między 991 a 998 rokiem kroniki w czterech księgach, obejmującej lata 888–995[1]. Dzieło to, utrzymane w duchu apologii dynastii Kapetyngów, stanowi pomnik rodzącego się francuskiego poczucia narodowego[1][2]. Kronika Richera z St. Remi zachowała się w jednym tylko egzemplarzu, pióra samego autora. Manuskrypt, należący do papieża Sylwestra II, przeszedł później na własność cesarza Ottona III, a po jego śmierci Henryka II, który w 1007 roku podarował go ufundowanemu przez siebie kościołowi w Bambergu. Dzieło ukazało się drukiem dopiero na początku XIX wieku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 000000008016374X
- VIAF: 76380887
- LCCN: n85339288
- GND: 118809369
- LIBRIS: 97mqwpst3knc3dj
- BnF: 122921968
- SUDOC: 031767923
- SBN: SBLV133458
- NLA: 52031688
- BNE: XX882064
- NTA: 072131136
- BIBSYS: 2041801
- PLWABN: 9810637725505606, 9810690676705606
- NUKAT: n01716624
- J9U: 987007439470005171
- ΕΒΕ: 158298
- WorldCat: lccn-n85339288