Roberto Stagno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roberto Stagno
Ilustracja
Imię i nazwisko

Vincenzo Andriolo

Data i miejsce urodzenia

11 października 1840
Palermo

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1897
Genua

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Roberto Stagno, właśc. Vincenzo Andriolo[1][2] (ur. 11 października 1840 w Palermo, zm. 26 kwietnia 1897 w Genui[1][2]) – włoski śpiewak operowy, tenor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Mediolanie u Giuseppe Lampertiego, jako śpiewak zadebiutował na scenie w 1862 roku w Lizbonie rolą Rodriga w Otellu Giuseppe Verdiego[1][2]. W kolejnych latach występował na scenach włoskich, a także w Madrycie (1865), Moskwie (1868) i Buenos Aires (1879)[1]. W 1883 roku wystąpił w Metropolitan Opera w Nowym Jorku jako Enzo w amerykańskiej premierze Giocondy Amilcare Ponchiellego[2]. W 1890 roku kreował rolę Turridu w prapremierowym przedstawieniu Rycerskości wieśniaczej Pietro Mascagniego w Teatro Costanzi w Rzymie[1][2]. W 1892 roku wystąpił także w rzymskim Teatro Argentina w prapremierze Mala vita Umberto Giordano[2].

Był żonaty ze swoją uczennicą, śpiewaczką operową Gemmą Bellincioni[1][2]. Ich córka, Bianca Stagno-Bellincioni (1888–1980), także została śpiewaczką[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3444. ISBN 0-02-865530-3.
  2. a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 464. ISBN 978-0-19-533765-5.