Gemma Bellincioni
| |
| Imię i nazwisko |
Gemma Cesira Matilda Bellincioni |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Gemma Cesira Matilda Bellincioni[1][2] (ur. 17 lub 18[3] sierpnia 1864 w Monzy, zm. 23 kwietnia 1950 w Neapolu[1][2]) – włoska śpiewaczka, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką śpiewaka Cesare Bellincionego i śpiewaczki Carlotty Soroldoni[1]. Studiowała w Mediolanie[4]. Na scenie operowej zadebiutowała w 1879 roku w Neapolu w Il segreto della duchessa Giuseppe Dell’Orefice[1][4]. Po dalszych studiach u Luigii Ponti i Giovanniego Corsi występowała w Hiszpanii i Portugalii (1882) oraz w Rzymie (1885)[1]. W 1886 roku debiutowała w mediolańskiej La Scali jako Violetta w Traviacie Giuseppe Verdiego[1]. Brała udział w prawykonaniach wielu oper werystycznych, kreowała rolę Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej Pietra Mascagniego (1890) i Fedory w Fedorze Umberta Giordana (1898)[1][2][4]. W 1906 roku w Turynie śpiewała partię tytułową podczas włoskiej premiery Salome Richarda Straussa pod batutą kompozytora[1][2][4]. W 1911 roku zakończyła karierę sceniczną i poświęciła się pracy pedagogicznej[1][4]. Jedynie w 1924 roku okazjonalnie wystąpiła kilka razy w Holandii[1][2]. Uczyła śpiewu w Berlinie (1911–1915), Wiedniu (1931–1932) i Neapolu (od 1932)[1].
Opublikowała podręcznik Scuola di canto (Paryż 1912)[4] i autobiografię Io ed il palcoscenico (Mediolan 1920)[1][4]. Zachowało się kilka nagrań jej głosu z lat 1903–1905[2][4]. Jej mężem był śpiewak Roberto Stagno[1][2][4]. Ich córka, Bianca Stagno-Bellincioni (1888–1980), także została śpiewaczką[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 280. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 34. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ БЕЛЛИНЧОНИ в энциклопедии музыки [online], www.musenc.ru [dostęp 2022-01-14].
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 255. ISBN 83-224-0113-2.