Roman Czyżycki

Roman Czyżycki
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1932 ; Decazeville
Data i miejsce śmierci	28 września 2022 ; Warszawa
	Ambasador PRL w Angoli
Okres	od 1980; do 1984
Poprzednik	Roman Paszkowski
Następca	Jan Bojko
	Ambasador RP w Egipcie
Okres	od 23 października 1989; do 1994
Poprzednik	Tadeusz Zaręba
Następca	Grzegorz Dziemidowicz
	Ambasador Polski w Portugalii
Okres	od 4 lipca 1996; do 1999
Poprzednik	Janusz Rymwid-Mickiewicz
Następca	Adam Halamski
	Odznaczenia

Roman Czyżycki (ur. 24 lipca 1932 w Decazeville^[1], zm. 28 września 2022 w Warszawie^[2]) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador w Angoli (1980–1984), Egipcie (1989–1994) i Portugalii (1996–1999).

Życiorys

Syn Józefa. Uzyskał tytuł magistra w zakresie polityki współczesnej na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. W 1973 ukończył Podyplomowe Studium Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych przy Szkole Głównej Planowania i Statystyki.

Od maja 1956 do maja 2002 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W centrali zajmował m.in. stanowiska dyrektora Protokołu Dyplomatycznego (1987–1989)^[3], wicedyrektora Departamentu ds. Afryki Subsaharyjskiej oraz Afryki i Bliskiego Wschodu, Doradcy Ministra ds. Ameryki Łacińskiej. Przebywał także na placówkach: w ambasadzie w Meksyku (dwukrotnie), ambasadzie w Hawanie, ambasadzie w Brasílii. Był ambasadorem w Angoli, akredytowanym także na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej (1980–1984), w Egipcie, akredytowanym także w Sudanie (1989–1994) i w Portugalii (1996–1999).

W 1999 „w uznaniu wybitnych zasług w służbie dyplomatyczno-konsularnej” został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[5]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[2].

Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1958–1969 tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa PRL o pseudonimie „Ramiro”^[6].

Przypisy

↑ Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: PISM, 1994, s. 401.
↑ ^a ^b Roman Czyżycki, Warszawa, 03.10.2022 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 3 października 2022 [dostęp 2022-10-05] .
↑ BarbaraB. Wizimirska BarbaraB. (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 203 .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów [online], www.prawo.pl [dostęp 2019-02-26] .
↑ Directory of Polish Officials – A Refference Aid, U.S. Department of Commerce. National Technical Information Service, kwiecień 1989, s. 86 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-31] (ang.).
↑ Inwentarz archiwalny [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-08] .

Bibliografia

Romasz Czyżycki: Sylwetka współczesnego dyplomaty. Łódź: Wyższa Szkoła Studiów Międzynarodowych w Łodzi, 2004. ISBN 83-88504-25-8.

[1] Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: PISM, 1994, s. 401.

[:0-2] Roman Czyżycki, Warszawa, 03.10.2022 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 3 października 2022 [dostęp 2022-10-05] .

[3] BarbaraB. Wizimirska BarbaraB. (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 203 .

[4] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów [online], www.prawo.pl [dostęp 2019-02-26] .

[5] Directory of Polish Officials – A Refference Aid, U.S. Department of Commerce. National Technical Information Service, kwiecień 1989, s. 86 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-31] (ang.).

[6] Inwentarz archiwalny [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-08] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]