Roman Kotzbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Kotzbach
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1942
Bydgoszcz

Zawód, zajęcie

lekarz, wykładowca akademicki

Alma Mater

Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi Świadek Historii

Roman Paweł Kotzbach (ur. 19 grudnia 1942 w Bydgoszczy) – polski lekarz, wykładowca akademicki, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1967 ukończył studia w Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. W 1981 doktoryzował się w zakresie nauk medycznych. W 1998 na podstawie rozprawy zatytułowanej Konflikt serologiczny w zakresie czynnika Rh: uwarunkowania, diagnostyka, leczenie uzyskał stopień doktora habilitowanego. Specjalizuje się w zakresie andrologii, ginekologii i położnictwa[1]. Od 1967 pracował w szpitalu ogólnym w Bydgoszczy, a od 1973 w tamtejszej Akademii Medycznej i następnie w szpitalu uniwersyteckim. Został później profesorem nadzwyczajnym Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i kierownikiem Katedry Pielęgniarstwa i Położnictwa na Wydziale Nauk o Zdrowiu[1].

Od 1971 był członkiem PZPR. Wystąpił z niej w 1980, brał udział w strajkach w trakcie sierpnia 1980. Organizował następnie struktury „Solidarności” w swoich zakładach pracy. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował pomoc dla represjonowanych i ich rodzin, współpracował także z Radiem Wolna Europa, zajmował się drukowaniem ulotek opozycyjnych i dystrybucją pism podziemnych. Kilkakrotnie zatrzymywany, w 1985 przez dwa miesiące tymczasowo aresztowany za udział w demonstracji i odebranie aparatu fotograficznego funkcjonariuszowi SB. Został uniewinniony w trakcie postępowania przed Sądem Najwyższym.

Od 1989 do 2005 był przewodniczącym komisji zakładowej „Solidarności” na uczelni, do 1997 zasiadał w zarządzie regionu związku.

Jego siostrzeńcem i chrześniakiem był tłumacz Aleksander Fedorowicz[2].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Krzyżem Kawalerskim (2000)[3] i Oficerskim (2011)[4] Orderu Odrodzenia Polski. W 2001 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2015 został laureatem nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej[5]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. Roman Kotzbach, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-01-19].[martwy link]
  2. W katastrofie pod Smoleńskiem zginął bydgoszczanin Aleksander Fedorowicz. mmbydgoszcz.pl, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2013-01-19].
  3. M.P. z 2000 r. nr 29, poz. 596
  4. Odznaczenia dla działaczy opozycji demokratycznej. prezydent.pl, 20 marca 2011. [dostęp 2013-01-19].
  5. Uroczystość wręczenia Nagrody Honorowej „Świadek Historii” w Delegaturze IPN w Bydgoszczy. Instytut Pamięci Narodowej, 19 listopada 2015. [dostęp 2021-10-26].
  6. M.P. z 2015 r. poz. 314

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]