Roman Kurnik
 kapitan SB
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1953 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Stanowiska | |
Roman Kurnik (ur. 1 stycznia 1953 w Łańcucie) – kapitan SB, ostatni szef departamentu kadr SB[1][2][3], Zastępca Komendanta Głównego Policji w czasie urzędowania Marka Papały, doradca w MSWiA.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Aleksandra i Józefy[1]. Rozpoczął pracę w SB po skończeniu studiów w 1976. W drugiej połowie lat 80. był szyfrantem w ambasadzie PRL w Japonii. Po 1989 został dyrektorem Departamentu Kadr w Komendzie Głównej Policji. Z jego polecenia w 1997 Komendantem Głównym Policji został Marek Papała, a on sam – jego zastępcą[4]. Dotarł jako jedna z pierwszych osób na miejsce zabójstwa Marka Papały[5].
Po zwycięstwie AWS w wyborach w 1998 Kurnik odszedł do biznesu, został członkiem rady nadzorczej przedsiębiorstwa Megagaz, znanego z budowy opóźnionej trzeciej nitki rurociągu Przyjaźń[6]. W 2001 po powrocie SLD do władzy został doradcą w gabinecie politycznym szefa MSWiA Krzysztofa Janika. Posadę stracił w 2002 po wybuchu tzw. afery starachowickiej[7].
Zasiadał w radzie nadzorczej spółki S.A.Z. Biuro Podróży First Class[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-04].
- ↑ SB zamieszana w zabójstwo Marka Papały? Dziennik, 23 października 2006.
- ↑ Sylwester Latkowski, Utajniona droga zawodowa pułkownika Romana Kurnika (I) [online], Prawica.net, 23 lutego 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-02-27].
- ↑ Kto pomógł mordercom Papały [online], Rzeczpospolita, 23 października 2006 [zarchiwizowane z adresu 2006-10-28].
- ↑ Wywiad z Romanem Kurnikiem; RMF FM, 30 października 2006.
- ↑ Rurociąg przyjaciół; Wprost, Numer: 23/2004 (1123).
- ↑ Kim są Józef Sasin, Roman Kurnik i Ryszard Bieszyński; gazeta.pl.
- ↑ Tajemniczy przetarg PGNiG na obsługę delegacji, Gazeta Wyborcza, 4 grudnia 2006.