Rudolf Gołębiowski

Rudolf Gołębiowski
	; Rudolf Gołębiowski w latach 60.
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1919 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 2000 ; Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1945−1991
	Zespół artystyczny
	Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie; Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach; Teatr Narodowy w Warszawie; Teatr Buffo w Warszawie; Teatr Syrena w Warszawie
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Gołębiowski (ur. 4 stycznia 1919 w Krakowie, zm. 26 sierpnia 2000 w Warszawie) – polski aktor teatralny, radiowy i filmowy, varsaviansta.

Życiorys

W 1945 roku ukończył studium aktorskie przy Starym Teatrze w Krakowie, zdał eksternistyczny egzamin aktorski, następnie przez dwa lata był członkiem zespołu teatru. W latach 1947−1949 występował w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie był członkiem zespołów Teatrów: Narodowego (1949−1957), Buffo (1957-1958) oraz Syrena (1958−1991). Zagrał także w 75 przedstawieniach Teatru Polskiego Radia (1951−1980) oraz ośmiu spektaklach Teatru Telewizji (1962−1981). Był członkiem Związku Artystów Scen Polskich^[1].

Oprócz pracy scenicznej, zajmował się również kolekcjonowaniem dokumentów i pamiątek, związanych z życiem teatralnym Warszawy. W jego zbiorach znajdowały się m.in. programy teatralne, afisze, zdjęcia, zaproszenia, bilety, pocztówki oraz inne dokumenty, związane z historią stołecznych estrad. Kolekcje te były prezentowane na wystawach muzealnych, m.in. w Muzeum Karykatury, Muzeum Teatralnym oraz Muzeum Historycznym m. st. Warszawy. Był również autorem scenariusza do dwóch spektakli telewizyjnych, traktujących o przedwojennych kabaretach: Cabaret Warietano czyli XI muza Juliana Tuwima (1967, reż. Jerzy Dobrowolski) oraz Boy'a igraszki kabaretowe (1969, reż. Andrzej Łapicki).

Został pochowany na warszawskim cmentarzu Północnym^[2].

Filmografia

Szkice węglem (1956)
Spotkanie w Bajce (1962) – pracownik Rady Narodowej, organizator koncertu
Polskie drogi (1977) – właściciel mieszkania – miejsca szkolenia partyzantów GL, odc. 11
...Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie... (1978) – Mieczysław Niedziałkowski

Odznaczenia i nagrody

W uznaniu swych zasług został odznaczony: Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987), Złotym Krzyżem Zasługi (1980), Medalem 40-lecia Polski Ludowej] (1985), Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1967), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1974), Odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1989) oraz Złotą Odznaką Związków Zawodowych. W 1994 roku otrzymał również Sylwestra – Nagrodę Teatru Syrena w Warszawie.

Przypisy

↑ Artyści scen polskich w karykaturze 1918-1998. nck.krakow.pl, 1999-08-31. [dostęp 2019-04-29]. (pol.).
↑ Rudolf Gołębiowski. mojecmentarze.blogspot.com, 2015-10-08. [dostęp 2019-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Rudolf Gołębiowski w bazie filmpolski.pl
Rudolf Gołębiowski w bazie Filmweb
Rudolf Gołębiowski w bazie IMDb (ang.)
Rudolf Gołębiowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Rudolf Gołębiowski na zdjęciach w bibliotece Polona

[1] Artyści scen polskich w karykaturze 1918-1998. nck.krakow.pl, 1999-08-31. [dostęp 2019-04-29]. (pol.).

[2] Rudolf Gołębiowski. mojecmentarze.blogspot.com, 2015-10-08. [dostęp 2019-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)]. (pol.).

[1]

[2]