Rudolf Obraczay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Obraczay
pułkownik uzbrojenia pułkownik uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1877
Cieszyn

Data śmierci

po 1933

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Centralny Skład Amunicji Nr 4

Stanowiska

kierownik składu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Rudolf Obraczay (ur. 12 marca 1877 w Cieszynie, zm. po 1933) – pułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 marca 1877 w Cieszynie[1][2][3]. Jesienią 1897 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii[4]. Decyzje przełożonych związały go na stałe z garnizonem krakowskim. Służył kolejno w Pułku Artylerii Dywizyjnej Nr 1[5], Pułku Artylerii Korpuśnej Nr 1 (od 1904[6]), Dywizjonie Artylerii Konnej Nr 1 (od 1908[7][8]), a od 1912 w Pułku Armat Polowych Nr 3[9], który w 1916 został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 5, a dwa lata później na Pułk Artylerii Polowej Nr 5. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[10], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[11][12][13]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej: kadeta–zastępcy oficera (1 września 1897)[14], podporucznika (1 listopada 1898)[15], porucznika (1 listopada 1902)[16] i kapitana (1 listopada 1912)[17].

1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był 6 Pułk Artylerii Polowej w Krakowie[18]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii[19]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia, wcielony do Okręgowego Zakładu Nr V jako oddziału macierzystego z równoczesnym przydziałem na stanowisko kierownika Centralnego Składu Amunicji Nr 4 w Krakowie[20][21]. 31 marca 1924 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 1. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[22].

Na emeryturze mieszkał w Krakowie[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[24].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-23].
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-23].
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-23].
  4. Schematismus 1898 ↓, s. 767.
  5. Schematismus 1899 ↓, s. 771.
  6. Schematismus 1905 ↓, s. 817.
  7. Schematismus 1909 ↓, s. 950.
  8. Schematismus 1912 ↓, s. 978.
  9. Schematismus 1913 ↓, s. 938.
  10. Schematismus 1914 ↓, s. 790.
  11. Ranglisten 1916 ↓, s. 693.
  12. Ranglisten 1917 ↓, s. 908.
  13. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1133.
  14. Schematismus 1898 ↓, s. 749.
  15. Schematismus 1899 ↓, s. 751.
  16. Schematismus 1903 ↓, s. 782.
  17. Schematismus 1913 ↓, s. 892.
  18. Spis oficerów 1921 ↓, s. 286, 794.
  19. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 187.
  20. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1349, 1357, 1363.
  21. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1231, 1238, 1244.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
  23. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
  24. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 363, 948.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.