Rudra (bóstwo)

Rudra (sanskryt रुद्र, trl. Rudra) – hinduistyczny bóg czasu i śmierci, uzdrawiania i leków, burzy, a także całej przyrody, natury. Ogniowa natura Rudry koresponduje do właściwości wedyjskiego boga o imieniu Agni.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Słowo rudra pochodzi z sanskrytu, oznaczać może: „wyjący”^[1] „ryczący”, „rudy”, „groźny”.

Imiona[edytuj | edytuj kod]

Bhima – straszliwy, przerażający
Ugradewa – Gwałtowny bóg^[2]
Bheszadźja (ang. Bheshajya) – lekarstwo i lekarz wszystkich chorób, według medycyny ajurwedyjskiej^{[potrzebny przypis]}
Niektóre źródła wymieniają siedem lub jedenaście form Rudra-Śiwy.

Rodzina i postacie powiązane[edytuj | edytuj kod]

Rudra uważany jest często za ojca:

Marutów – niebiańskich dworzan stanowiących orszaki różnych bóstw, w tym Indry.
Rudrów

Recepcja w literaturze religijnej[edytuj | edytuj kod]

Purany[edytuj | edytuj kod]

Rudra-Śiwa jest też niszczycielem kreacji u końca cyklu czasów, kiedy światy przechodzą w stan pierwotny, w mahapralaję.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Aspekty brahmana. W: Herbert Ellinger: Hinduizm. Gezegorz Sowiński (tł.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1997, s. 19, seria: Krótko i węzłowato. ISBN 83-7006-407-8.
↑ Epoka brązu – zwycięstwo patriarchatu i zanikanie matriarchatu / Ariowie w Indiach. W: Zygmunt Krzak: Od matriarchatu do patriarchatu. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2007, s. 283. ISBN 978-83-7436-136-1.

[1] Aspekty brahmana. W: Herbert Ellinger: Hinduizm. Gezegorz Sowiński (tł.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1997, s. 19, seria: Krótko i węzłowato. ISBN 83-7006-407-8.

[2] Epoka brązu – zwycięstwo patriarchatu i zanikanie matriarchatu / Ariowie w Indiach. W: Zygmunt Krzak: Od matriarchatu do patriarchatu. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2007, s. 283. ISBN 978-83-7436-136-1.

[1]

[2]