Ryt ormiański

Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski (z prawej) podczas sprawowania liturgii w obrządku ormiańskim

Ryt ormiański (armeński) – obrządek liturgiczny używany przez Apostolski Kościół Ormiański i Kościół katolicki obrządku ormiańskiego.

Tradycja przypisuje autorstwo modlitw tego rytu św. Grzegorzowi Oświecicielowi, założycielowi i patronowi Kościoła ormiańskiego. Ryt ormiański jest odgałęzieniem liturgii zachodnio-syryjskiej.

Liturgia ta uległa tak silnym wpływom Bizancjum i Rzymu, że nie sposób odtworzyć jej początkowego kształtu^[1]. W odróżnieniu od tradycji bizantyjskiej, kościoły rytu ormiańskiego nie posiadają ikonostasu, ale wyposażone są w zasłonę, oddzielającą kapłana i ołtarz od wiernych uczestniczących w liturgii. Zwyczaj ten pochodzi, według Tradycji, z czasów apostolskich. Używanie przez biskupów mitry oraz sprawowanie liturgii na chlebie przaśnym (niekwaszonym) jest prawdopodobnie wpływem zachodnich misjonarzy, podobnie jak śpiew z akompaniamentem organów.