s/y Janek Krasicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
s/y Janek Krasicki
ilustracja
Bandera

 Polska

Numer na żaglu

PZ 3

Port macierzysty

Jastarnia

Armator

Liga Obrony Kraju (ostatni)

Dane podstawowe
Typ

Szkuner

Materiał

drewno

Historia
Stocznia

Stocznia Rybacka, Ustka

Data budowy

1949 (kadłub)
1950 ( wyposażenie)

Data wodowania

1951

Data wycofania ze służby

1975

Dane techniczne
Liczebność załogi

9 + 20

Długość całkowita (L)

31,3 m

Szerokość (B)

6,4 m

Zanurzenie (D)

3,1 m

Pojemność

76 BRT RT

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

szkuner

Liczba żagli

3

Powierzchnia ożaglowania

365 m²

Liczba masztów

2

Napęd mechaniczny
Silnik

Callesen, 3 cylndry

Moc silnika

75 KM

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

5 w.

s/y Janek Krasicki – gaflowy szkuner szkolny, zbudowany w 1949, na bazie niemieckiego, niewykończonego kadłuba, szkolnej jednostki Marine – Hitlerjugend, ze stoczni w Nowym Warpnie – przez Stocznię Rybacką w Ustce. Wykończony i zwodowany w 1951 w Stoczni Rybackiej w Gdyni. Zbudowany został, podobnie jak bliźniaczy Zew Morza. Wycofany z eksploatacji w 1975. Ostatnim armatorem jednostki była Liga Obrony Kraju[1].

Historia i rejsy[edytuj | edytuj kod]

Drewniany szkielet kadłuba statku, zaprojektowanego jako dwumasztowy szkuner, długość ok. 30 m, został przejęty w 1948 przez Państwowe Centrum Wychowania Morskiego. W stoczni w Nowym Warpnie, szkielet kadłuba został rozebrany na części które ponumerowano, i kompletny, łącznie z kilkutonowym kilem załadowany na pociąg i przywieziony do stoczni w Ustce. Tu ponownie złożono szkielet kadłuba w 1949. Wykonano: poszycie kadłuba - sosna na styk, pokład i elementy konstrukcyjne - dębina. Pod koniec lata 1949 statek został zwodowany i odholowany do Gdyni. Wyposażenia końcowego statku, dokonała Stocznia Rybacka w Gdyni w 1950[1].

Do służby wszedł 20 kwietnia 1951 jako statek szkolny Szkoły Jungów PCWM[2]. W 1952 został przejęty przez Państwową Szkołę Morską w Gdyni. Od 1 sierpnia 1956 pełnił funkcje statku szkolnego (Gdy 1), skierowanego do praktycznej nauki nawigacji, oraz do rejsów kandydackich. Odbywał rejsy szkolne w zasięgu Bałtyku i Morza Północnego.

W latach 1957-1959 szkuner pływał również z młodzieżą wywodzącą się z Klubu „Neptun”, działającego w całej Polsce w oparciu o miesięcznik „Morze”. Pływał po Bałtyku wpływając do polskich portów, oraz wypuszczając się na obce wody - np. latem 1958 roku opłynął Bornholm. Od 1962 roku s/y Janek Krasicki stacjonował w Trzebieży jako statek szkolny szczecińskiej Szkoły Rybołówstwa, potem zawijał do Jastarni.

Po połączeniu Szkoły Rybołówstwa Morskiego z PSM w 1968 został przekazany ośrodkowi Ligi Obrony Kraju w Jastarni, gdzie pływał jako jacht szkoleniowy z młodzieżą – m.in. z członkami Bractwa Żelaznej Szekli.

W 1974 roku s/y Janek Krasicki (obsadzony załogą gdyńskiego Jacht Klubu Morskiego „Gryf” pod dowództwem kpt. Feliksa Pulińskiego) uczestniczył w „Operacji Żagiel”, oraz w zorganizowanych wówczas regatach zajmując 17, przedostatnie miejsce. Po regatach wziął udział w paradzie żaglowców na redzie w Gdyni[1].

Pływał następnie w czarterze Akademickiego Związku Sportowego. Dowodzili nim kpt. Teresa Remiszewska, i kpt. Jan Ludwig. Nie remontowany i nie modernizowany od czasu wybudowania, był w coraz gorszym stanie technicznym[1].

Jesienią 1974 odbył swój ostatni rejs, po Bałtyku, zorganizowany przez Akademicki Związek Sportowy. 21 września wyszedł z portu w Gdyni, dowodzony przez kpt. Jana Ludwiga, z 28-osobową załogą dla przeprowadzenia szkoleń na stopień sternika jachtowego o rozszerzonych uprawnieniach i zajęć praktycznych z astronawigacji. Po zawinięciu do portów w Stralsundzie i Ustce, powrócił 29 września do macierzystego portu w Jastarni, nie wykonawszy pełnego programu szkolenia. W trakcie rejsu został zauważony zły stan takielunku grożący awarią, i duże braki w wyposażeniu nawigacyjnym statku, uniemożliwiające realizację szkolenia, co oficjalnie zgłoszono armatorowi[3].

Wiosną 1975, szkuner został odholowany do stoczni gdańskiej, gdzie został częściowo rozebrany dla dokonania remontu. Plan remontu, sporządzony przez Biuro Projektów „Prorem” sprowadzał się w sumie do całkowitej odbudowy jednostki. Przekraczało to jednak możliwości finansowe LOK-u, i latem 1976 roku szkuner odholowano z Gdańska do Stoczni Remontowej „Nauta” w Gdyni, gdzie po 25 latach eksploatacji, na polecenie właściciela został rozebrany[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Historia stoczni w Ustce (biblioteka.ustka.pl) str.58-59,88 i 232-239
  2. Państwowa Szkoła Morska w Gdyni (1945-1969) | Uniwersytet Morski w Gdyni [online], umg.edu.pl [dostęp 2023-06-04].
  3. Karta_rejsu.jpg (823×1170) (pan.krakow.pl)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]