SM UB-86
 Jednostka bliźniacza UB-86 – SM UB-125 (w służbie japońskiej jako Maru-6) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
25 stycznia 1917 |
| Wodowanie |
10 października 1917 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
10 listopada 1917 |
| Wycofanie ze służby |
24 listopada 1918 |
| Los okrętu |
poddany i zezłomowany w 1921 r. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
56,3 metra |
| Szerokość |
5,8 metra |
| Zanurzenie |
3,68 metra |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 x silnik Diesla (1085 KM), 2 x silnik elektryczny (780 KM) 2 wały napędowe, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
9040 Mm przy 6 węzłach (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 10 torped, działo kal. 8,8 cm SK L/30 | |
| Wyrzutnie torpedowe | |
| Załoga |
34 osoby |
SM UB-86 – niemiecki okręt podwodny typu UB III zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 286) w Bremie w roku 1917. Okręt został zamówiony 23 września 1916 roku, budowę rozpoczęto 25 stycznia 1917 roku. Zwodowany 10 października 1917 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 10 listopada 1917 roku. W czasie swojej służby SM UB-86 odbył 5 patroli, w czasie których zatopił cztery statki, uszkodził jeden statek i jeden okręt.
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
SM UB-86[a] był kolejnym z typu UB III, który był następcą typu UB II[1]. Był średnim okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 55,3 metra, wyporności w zanurzeniu 651 ton, zasięgu 9040 Mm przy prędkości 6 węzłów na powierzchni oraz 55 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie III poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań. Zwiększono moc silników Diesla do 1085 KM produkcji MAN SE, silników elektrycznych produkcji Siemens-Schuckert do 780 KM[3].
Służba[edytuj | edytuj kod]
10 listopada 1917 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany kapitan marynarki (niem. Kapitänleutnant) Hans Trenk[4]. 10 lutego 1918 roku jednostka została przydzielona do służby w V Flotylli[5]. Pierwszą zatopioną przez UB-86 jednostką był pływający dla szwedzkiego armatora statek parowy Mercia, który został storpedowany 85 mil na wschód od Peterhead. Zbudowany w 1882 roku w Irvine & Co. statek płynął z ładunkiem desek z Halmstad do Hull. 21 lutego 1918 roku statek został storpedowany. W wyniku ataku śmierć poniosło 18 członków załogi[6]. W czasie kolejnego patrolu okręt operował na zachód od Szkocji i na północ od Irlandii. 11 kwietnia 1918 roku 30 mil na północ od Malin Head UB-86 storpedował i uszkodził zbudowany w 1901 roku w Vickers, Sons & Maxim, Ltd. krążownik pancerny HMS „King Alfred”[7]. Tydzień później u północnych wybrzeży Konrwali UB-86 zaatakował i zatopił brytyjski statek parowy z 1899 roku Gregynog (1714 BRT)[8]. Od 5 maja 1918 roku okręt został przydzielony do III Flotylli. 17 sierpnia na północny zachód od St Ives w Konrwalii, UB-86 zatopił dwa statki. Pierwszym był pochodzący z 1899 roku brytyjski parowiec Denebola (1481 BRT). Statek płynął ze Swansea do Rouen z ładunkiem węgla. W wyniku ataku statek zatonął na pozycji 50°13′N 5°37′W/50,216667 -5,616667. Zginęło 2 członków załogi[9]. Drugą jednostką był zbudowany w 1896 roku w Howaldtswerke w Kilonii pływający dla duńskiego armatora H.A. Guldager z Kopenhagi, Helene (1567 BRT). Płynący pod balastem z Rouen do Swansea statek został zatopiony na pozycji 50°17′N 5°36′W/50,283333 -5,600000. Zginął jeden członek załogi[10]. Ostatnim statkiem skutecznie zaatakowanym przez UB-86 był zbudowany w 1914 roku w Blyth statek parowy Charity (1735 BRT). 19 sierpnia statek został uszkodzony 3,5 mili na południowy południowy zachód od Hartland Point[11].
Okręt został poddany 24 listopada 1918 roku. Został sztrandowany na plaży o okolicy Falmouth (razem z UB-97, UB-106, UB-112, UB-128 i UC-92). Następnie został rozebrany tamże[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SM - Seiner Majestät.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Guðmundur Helgason: WWI U-boat Types, Type UB III UB coastal torpedo attack boats class. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
- ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- ↑ Hans Trenk, Kapitänleutnant (Crew 4/05). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ a b Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 86. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Mercia. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - HMS King Alfred. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Gregynog. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Denebola. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Helene. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Charity. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Eberhard Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War 1914-1918. Penzance: Periscope Publishing Ltd, 2002, s. 274. ISBN 1-904381-08-1. (ang.).
- Eberhard Rossler: The U-boat The evolution and technical history of German submarines. Penzance: Cassell & Co, 2001, s. 56–66, 332. ISBN 0-304-36120-8. (ang.).
