Sansang
| Imię koreańskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| władca Koguryŏ | |||||||||
| Okres | |||||||||
| Poprzednik |
Kogukch’ŏn | ||||||||
| Następca |
Tongch’ŏn | ||||||||
| Dane biograficzne | |||||||||
| Data śmierci | |||||||||
| Ojciec | |||||||||
| Rodzeństwo |
Kogukch’ŏn, | ||||||||
| Żona |
U | ||||||||
| Konkubina |
Sohu | ||||||||
| Dzieci |
Tongch’ŏn | ||||||||
Sansang (kor. 산상왕, 山上王; imię osobiste Yŏnu 연우[1]) – król (wang) Koguryŏ, największego z Trzech Królestw Korei, panujący w latach 196[2][3]/197–227[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodszy brat poprzedniego króla Kogukch’ŏna.
Kiedy król Kogukch’ŏn zmarł, jego małżonka królowa U nie ujawniła początkowo jego zgonie, zamiast tego udała się do królewskiego brata Palgi mówiąc mu, że powinien on odziedziczyć tron. Balgi jednak odmówił, nie wiedząc jeszcze o śmierci króla[3]. Wówczas królowa udała się do Yŏnu, który podążył za nią do pałacu. Następnego dnia królowa U ogłosiła dworzanom, że Yŏnu odziedziczył tron zgodnie z wolą zmarłego króla, co według kronik Samguk sagi nie było zgodne z prawdą[3]. Następnie Yŏnu pojął za żonę królową U, której de facto zawdzięczał tron[4]. Gdy Palgi odkrył co się wydarzyło, otoczył pałac na czele zbrojnego oddziału, lecz nie znalazł większego poparcia i po trzech dniach odstąpił od oblężenia[3]. Po tym Palgi udał się do Liaotung, gdzie otrzymał oddział zbrojnych od chińskiego namiestnika komanderii i wyruszył z tym oddziałem przeciw Koguryŏ, lecz został pokonany przez Koreańczyków pod dowództwem Kyesu (계수), kolejnego z królewskich braci[1][4].
W dwunastym roku panowania (208) król poznał we wsi Jut’ongch’on piękną dziewczynę Sohu (소후), z którą spłodził syna Gyoche. W następnym roku królowa dowiedziała się o jego romansie i nasłała zbrojnych na wieś, ale gdy dowiedziała się, że Sohu jest brzemienna, nie pozwoliła jej skrzywdzić. Gdy urodził się Gyoche, król przyjął dziecko wraz z matką na dwór[4]. Ów syn został następnie następcą Sansanga jako król Tongch’ŏn[1].
W 21 roku panowania (217) przyjął do kraju 1000-osobową grupę Chińczyków z Pingzhou i osiedlił ich w Ch’aeksŏng, tj. dzisiejszym Hunchun[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d 산상왕[山上王,?~227] [online], Doopedia [dostęp 2021-12-14] (kor.).
- ↑ Lee Ki-baikK., A New History of Korea, Harvard University Press, 1984, s. 30, ISBN 978-0-674-61576-2 [dostęp 2021-12-14] (ang.).
- ↑ a b c d Jennifer Crewe, Sources of Korean Tradition, Columbia University Press, 1996, s. 28, 30–31 (ang.).
- ↑ a b c d Cho HyunseolH., King Sansang [online], Encyclopedia of Korean Folk Culture.
| Linia Legendarna |
|
|---|---|
| Linia Wielkiego Króla | |
| Linia Hwando-Guknae | |
| Linia Pyongyang |
.svg){kind=small}