Saria (Białoruś)
Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+375 2151 |
Kod pocztowy |
211627 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
55°54′47″N 27°53′11″E/55,913056 27,886389 |
Saria (biał. Сар'я) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie wierchniedźwińskim, siedziba sielsowietu Saria, przy drodze Wierchniedźwińsk-Oświeja. W 2010 roku liczyło 514 mieszkańców.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze zapisy o Sarii pochodzą z 1506, kiedy to należała do Sapiehów. Od 1753 własność Łopacińskich z linii wojewódzkiej: Mikołaja Tadeusza do 1778, z jej odnogi saryjskiej - Tomasza Ignacego do 1817, Józefa Mikołaja do 1839, Ignacego Dominika do 1882, a następnie Stanisława Jana. Po spaleniu pałacu w Leonpolu w 1863 główna siedziba rodu została przeniesiona do Sarii.
W końcu XVIII wieku miejscowość miała status prywatnego miasta szlacheckiego i położona była w województwie połockim[2]. Po I rozbiorze Polski przyłączona do Rosji w składzie powiatu drysieńskiego guberni witebskiej. W 1863 roku mieszkało 379 osób. Od I wojny światowej w Białoruskiej SRR. W 1943 roku hitlerowcy zamordowali 34 mieszkańców.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowana w latach 1852–1857 jako kościół katolicki Najświętszej Maryi Panny przez Ignacego Łopacińskiego, w stylu ostrołukowym na wzór kościoła św. Anny w Wilnie
- Park przy byłym pałacu Łopacińskich z rzadką sosną wejmutką
-
N. Оrda, XIX w.
-
А. Каrmаński, XIX w.
-
„Nasze kościoły”, 1914
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sarya, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 328 .