Sasafras

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sasafras
Ilustracja
Sasafras lekarski
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

wawrzynowce

Rodzina

wawrzynowate

Rodzaj

sasafras

Nazwa systematyczna
Sassafras J. Presl in Berchtold & J. Presl
Prir. Rostlin. 2(2): 30. 1825[3]
Synonimy
  • Pseudosassafras Lecomte
  • Yushunia Kamikoti.[3]

Sasafras, sasafran, sasafrzan, sassafras (Sassafras Nees) – rodzaj drzew z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Rodzaj obejmuje trzy gatunki[3][4]. Jeden z nich – sasafras lekarski S. albidum rośnie we wschodniej części Ameryki Północnej, a pozostałe dwa są endemitami Chin[4][3]. Za młodu bardzo szybko rosną, występują w miejscach wilgotnych, w lasach, zaroślach i żywopłotach, w miejscach zaburzonych i na odłogach[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzewy i drzewa osiągające do 35 m wysokości, z czerwonobrązową korą[5], grubą i silnie spękaną na starych drzewach[6] oraz zielonymi pędami[5].
Liście
Skrętoległe, aromatyczne, opadające zimą lub w porze suchej, przy czym przebarwiają się na intensywnie pomarańczowy i czerwony kolor[5]. Blaszka pojedyncza lub trójklapowa, z użyłkowaniem pierzastym[5]. Liście są dość cienkie, nagie do owłosionych[6], osiągają na silnych pędach do 20 cm długości[5].
Kwiaty
Jednopłciowe (u gatunku północnoamerykańskiego, u którego rośliny są dwupienne[6]) i obupłciowe (u gatunków azjatyckich)[3]. Kwiaty są drobne i zebrane w niewielkie grona, pojawiające się zwykle wiosną. Okwiat złożony jest z 6 listków wyrastających parami w dwóch okółkach. W kwiatach męskich i obupłciowych jest 9 pręcików w trzech okółkach. W kwiatach żeńskich i obupłciowych znajduje się zalążnia z cienką szyjką i główkowatym znamieniem[3][5].
Owoce
Mięsiste pestkowce, po dojrzeniu ciemnoniebieskie, osadzone w miseczce z trwałego okwiatu i w mięśniejącym i czerwieniejącym dnie kwiatowym i szypułce[3][5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Jeden z około 50 rodzajów zaliczanych do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae), wchodzącej w skład rzędu wawrzynowców (Laurales)[2]. Spokrewniony z Sassafrasoxylon znanym z kredowych skamieniałości z Antarktydy[7]. Ze względu na to, że gatunki azjatyckie są siostrzane względem gatunku północnoamerykańskiego i różnią się istotnie, choćby obupłciowymi kwiatami, z taksonomicznego punktu widzenia poprawne jest rozdzielanie rodzaju na dwa[3].

Wykaz gatunków[4]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Z kory i z korzeni sasafrasu lekarskiego otrzymuje się aromatyczny olejek eteryczny (sasafrzanowy). Wyciąg z tej rośliny ma również zastosowanie przy produkcji MDMA (ecstasy)[8]. Stosowano napary spożywane na podobieństwo herbaty i sporządzano z nich napój zwany Root Beer[5]. Napary wykorzystywano jako lek przeciwszkorbutowy[7]. W XVII wieku sasafras był sprowadzany z Ameryki do Europy i wykorzystywany jako lekarstwo na syfilis i reumatyzm[9]. Olej sasafrzanowy wykorzystywany był i jest do zwalczania wszy i stosowany jest przy ukąszeniach przez owady[7]. Wykorzystywane jest też lekkie drewno roślin z tego rodzaju i sadzone są one jako rośliny ozdobne[7].

Współcześnie preparaty z sasafrasu są niedozwolone do wykorzystania leczniczego ze względu na wywoływanie poronień i zwiększanie prawdopodobieństwa zachorowania na nowotwory wątroby[7][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-21] (ang.).
  3. a b c d e f g h Xi-wen Li, Jie Li, Henk van der Werff: Sassafras J. Presl. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-04-12].
  4. a b c Sassafras L. ex Nees. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-04-12].
  5. a b c d e f g h i j Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. I. Trees and shrubs. London: Macmillan, 1988, s. 71. ISBN 0-333-73003-8.
  6. a b c Henk van der Werff: Sassafras J. Presl. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-04-12].
  7. a b c d e David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 829, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  8. World Drug Report 2014. United Nations Office on Drugs and Crime, Vienna, 2014. s. 77. [dostęp 2016-12-05].
  9. Nathaniel Philbrick: Mayflower. Opowieść o początkach Ameryki. Jan Szkudliński (tłum.). Wydawnictwo Poznańskie, 2018. ISBN 978-83-7976-012-1.