Schron z Matką Boską w Brodle

Schron z Matką Boską w Brodle

Otwór schroniska i statuetka Matki Boskiej po lewej stronie
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Brodło, Szklary
Właściciel	prywatny
Długość	4,3 m
Wysokość otworów	410 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	60 m
Ekspozycja otworów	ku zachodowi
Data odkrycia	znane od dawna
Kod	J.Olk.I-08.51
Położenie na mapie województwa małopolskiego Schron z Matką Boską w Brodle
Położenie na mapie Polski Schron z Matką Boską w Brodle
50°10′40″N 19°42′02″E
Strona internetowa

Schron z Matką Boską w Brodle – schron jaskiniowy w miejscowości Szklary w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia. Znajduje się w skale Brodło w lewych zboczach Doliny Szklarki. Jest to obszar Wyżyny Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.

Opis schronu

Otwór schroniska znajduje się wysoko w pionowej, zachodniej ścianie Brodła. Możliwy jest do niego dostęp przez 20 metrowy zjazd na linie z grani Brodła. Otwór znajduje się pod okapem, mniej więcej w połowie wysokości ściany w tym miejscu. Wspięcie się z dołu jest trudniejsze (V skali krakowskiej i kruszyzna). W otworze schronu zamontowano statuetkę Matki Boskiej i oświetlające ją reflektory – dzięki nim w nocy jest ona widoczna z dużej odległości. Wejście do schronu jest możliwe, ale bardzo trudne (powyżej figurki przez zapieraczkę).

Myty otwór schronu ma wysokość 1,4 m i szerokość 0,7 m. Ciągnie się za nim 2,5-metrowy korytarzyk. Na jego końcu na lewo odgałęzia się nad niewielkim progiem krótka odnoga, która zwęża się i ślepo kończy w skale.

Schron powstał w wapieniach jury późnej na szczelinie. Na ścianach korytarzyka znajdują się grzybki jaskiniowe, mleko wapienne, polewy naciekowe i niewielkie stalaktyty (te ostatnie zwłaszcza w końcowej odnodze korytarzyka). Rozproszone światło słoneczne dociera do jego końca. W otworze rosną pojedyncze rośliny zielne, a na ścianach w początkowej części korytarzyka glony, mchy i porosty. Namulisko płytkie, złożone z gliny, piasku i wapiennego rumoszu. Brak przewiewu, a wilgotność zależy od warunków zewnętrznych. Schron jest odwiedzany przez drobne zwierzęta, o czym świadczą znajdujące się w nim ich odchody. Występują pająki sieciarze jaskiniowe Meta menardi, ćmy Triphosa dubitata, kosarze i komary.

Historia poznania i dokumentacji

Po raz pierwszy opisał schronisko J. Nowak w 2008 roku. Podał jego długość i lokalizację. W 2014 r. zwiedziła schronisko I. Luty, która opracowała jego plan i opis.

Plan