Przejdź do zawartości

Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Wierzchowie, Wierzchowska Grań

Właściciel

prywatny

Długość

13,5 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

385 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku SW, NW

Kod

J.Olk.I-04.68

Położenie na mapie gminy Wielka Wieś
Mapa konturowa gminy Wielka Wieś, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugie”
Ziemia50°10′15″N 19°48′20″E/50,170861 19,805583
Strona internetowa

Schronisko przy Jaskini Mamutowej Drugiejaskinia typu schronisko na lewym zboczu górnej części Doliny Kluczwody w miejscowości Wierzchowie w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Opis jaskini

[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajduje się po północnej stronie Wierzchowskiej Grani, około 20 m powyżej poziomu drogi. Z drogi widoczne są dwa jego wyżej położone otwory o północno-zachodniej ekspozycji. Trzeci otwór schroniska ma ekspozycję południowo-zachodnią. Schronisko ma salę z dwoma zagłębieniami. Powstało w późnojurajskich uławiconych wapieniach skalistych prawdopodobnie wskutek procesów tektonicznych i wietrzenia, świadczy o tym brak śladów przepływu wody. Jest dość suche, w pełni widne i nie posiada własnego mikroklimatu. Na jego ścianach rozwijają się glony. Zwierząt nie zaobserwowano[3].

Schronisko znane od bardzo dawna. W literaturze po raz pierwszy wspomniał o nim Kazimierz Kowalski w 1951 roku nadając mu nazwę Schronisko przy Jaskini Mamutowej III[4]. W 1986 r. jego wymiary podali A. Górny i M. Szelerewicz[5]. Plan opracował N. Sznober w 2015 r.[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2022-03-27].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. a b Adam Polonius, Norbert Sznober, Schronisko przy Jaskini Mamutowej II, Halina Grodzicka (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-03-27].
  4. Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski, t. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
  5. M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986.