Schronisko w Ostańcu Pierwsze
50°24′23″N 19°32′42″E/50,406389 19,545000| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
5 m |
| Głębokość |
0 m |
| Wysokość otworów |
460 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
15 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Kod |
J.Cz.IV-02.02 |
Położenie na mapie gminy Klucze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olkuskiego  | |
| 50°24′23″N 19°32′42″E/50,406389 19,545000
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko w Ostańcu Pierwsze, Schronisko w Ostańcu na Świniuszce I – jaskinia na wzniesieniu Świniuszka, we wsi Rodaki, w gminie Klucze, w powiecie olkuskim, w województwie małopolskim[1]. Wzniesienie to należy do mikroregionu Pasmo Niegowonicko-Smoleńskie na Wyżynie Częstochowskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Na Świniuszce jest równoleżnikowy pas skał. W jego wschodniej części, u podstawy ostańca znajduje się na szczelinie skalnej Schronisko na Świniuszce Pierwsze. Jest to skalna szczelina, która powstała wskutek grawitacyjnego obsunięcia się skał. Jej początkowy odcinek jest wąski, ale w końcowej części rozszerza się tworząc niewielką salkę, a wysokość szczeliny wzrasta do 2 m[1].
Szczelina powstała w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jej namulisko składa się z wapiennego gruzu i próchnicy. Jest sucha, bez przewiewu, widna tylko do około 2 m od otworu, w głębi jest zupełnie ciemna. Brak roślin i zwierząt[1].
Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy wymienili go M. Szelerewicz i A. Górny w 1986 r., ale bez dokładnej lokalizacji i bez planu[3]. Plan opracował A. Polonius w 2009 r.[1]
-
Otwór schroniska -
Widok ze schroniska
.jpg)
Na Świniuszce znajduje się jeszcze kilka innych jaskiń: Jaskinia na Świniuszce, Jaskinia Niska w Świniuszce, Jaskinia w Rodakach, Schronisko na Świniuszce, Schronisko w Ostańcu Drugie[4]. Wchodzą w skład geostanowiska Skały na Górze Świniuszka[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Adam Polonius, Schronisko w Ostańcu I, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-20].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: PTTK Kraj, 1986.
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2021-05-19].