Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Kraków, Las Wolski

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

3,5 m

Deniwelacja

1

Wysokość otworów

281 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku zachodowi

Kod

J.BK-03.09

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach”
Ziemia50°03′38″N 19°51′34″E/50,060500 19,859389
Strona internetowa

 Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach – schronisko w Panieńskich Skałach w Wolskim Dole w Lesie Wolskim w Krakowie[1]. Pod względem geograficznym znajduje się w mezoregionie Pomost Krakowski, będącym częścią makroregionu Bramy Krakowskiej[2].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajduje się w głównej grupie Panieńskich Skał, za filarem. Na pionowej szczelinie znajduje się otwór o wysokości 2,5 m i początkowej szerokości 1 m. Za otworem krótki, meandrujący korytarzyk, stopniowo zwężający się i wkrótce niemożliwy do przejścia. Kontaktem głosowym stwierdzono, że łączy się on ze Schroniskiem Krętym w Panieńskich Skałach[1].

Schronisko powstało w wapieniach pochodzących z jury późnej. W stropie korytarzyka znajdują się kotły wirowe, na ścianach występują niewielkie polewy. Namulisko w części początkowej próchniczne, cienkie, głębiej skalisty spąg. Schronisko jest oświetlone światłem słonecznym, nieco wilgotne. Przy jego otworze rosną glony, porosty i mchy – skrzydlik grzebieniasty Fissidens dubius, miechera Bessera Neckera besseri i krzewik źródliskowy Thamnobryum alopecurum. Zwierząt nie zaobserwowano[1].

Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy zaznaczył go T. Fischer na szkicu Panieńskich Skał w 1938 roku. Dokumentację opracowali J. Baryła, M. Pruc i P. Malina w październiku 1999 r. Plan sporządził M. Pruc[3].

Plan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Marcin Pruc, Janusz Baryła, Schronisko za Filarkiem w Panieńskich Skałach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-11-02].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. ↑ J. Baryła, A. Górny A., M. Pruc, B. Słobodzian, M. Szelerewicz, Inwentarz jaskiń Wyżyny Śląsko-Krakowskiej. Jaskinie Doliny Wisły, Warszawa: arch. Ministerstwa Środowiska, 2000, s. 213
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_za_Filarkiem_w_Panieńskich_Skałach&oldid=58497143”