Shattuckit

Shattuckit

Shattuckit, wielkość: 6,0×4,9×2,9 cm
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Cu5(SiO3)4(OH)2
Twardość w skali Mohsa	5,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	doskonała w dwóch kierunkach
Układ krystalograficzny	układ rombowy
Gęstość minerału	4.11 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	od jasnoniebieskiego do ciemnoniebieskiego
Rysa	niebieska
Połysk	matowy do jedwabistego
Współczynnik załamania	(dwójłomność): nα = 1.753, nβ = 1.782, nγ = 1.815

Shattuckit (ang. shattuckite) – minerał z gromady krzemianów łańcuchowych. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Do niedawna shattuckit i plancheit były uważane za tożsame minerały. Nazwa pochodzi od nazwy miejsca odkrycia - kopalni Shattuck w Bisbee (Arizona). Jest minerałem wtórnym do malachitu. Często tworzy pseudomorfozy po malachicie, kuprycie, kwarcu, dioptazie. Jest minerałem o barwie od jasnoniebieskiej do ciemnoniebieskiej. Przeświecający do nieprzezroczystego. Połysk szklisty do jedwabistego. Krystalizuje się w układzie rombowym. Kryształy mają pokrój wydłużonych słupów. Łupliwość doskonała w dwóch kierunkach. Przełam nierówny. Skupienie drobnoziarniste, włókniste, rzadziej zbite. Występuje w strefie utleniania rud miedzi. Występowanie: USA - kopalnie Shattuck, Bisbee, Ajo; Zair - Katanga, Namibia - Kunene. Znaczenie głównie kolekcjonerskie. Sporadycznie używany do wyrobu biżuterii, zwykle w formie kaboszonów.

Galeria

• 
  Shattuckit z malachitem, Kaokoveld Mine, Namibia.
• 
  Shattuckit z malachitem, New Cornelia mine, Ajo, Arizona.

Bibliografia

• Nikodem Sobczak, Tomasz Sobczak: Wielka encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 331. ISBN 83-01-12493-8.

Zobacz też

• Krzemiany

Linki zewnętrzne

• artykuł o minerale na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o minerale na stronie Mindat.org (ang.)