Przejdź do zawartości

Malachit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malachit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

hydroksowęglan miedzi(II) + domieszki tlenków Ca, Zn, Si

Twardość w skali Mohsa

3,5 – 4,5

Przełam

nierówny, drzazgowy, włóknisty[1], muszlowy[2]

Łupliwość

doskonała w jednym kierunku[2], wyraźna[3]

Pokrój kryształu

słupkowy, igiełkowy, pryzmatyczny, tabularne[4]

Układ krystalograficzny

jednoskośny[1][2]

Właściwości mechaniczne

kruchy[1]

Gęstość

3,6 - 4,45 g/cm³[2]

Właściwości optyczne
Barwa

zielona do ciemnozielonej, czarnozielona, niebieskozielona[2]

Rysa

jasnozielona[2]

Połysk

szklisty, diamentowy, tłusty, jedwabisty, aksamitny, matowy[2]

Współczynnik załamania

1,655 – 1,909 (dwuosiowy)[4]

Inne

dwójłomność: 0,2540[4] dyspersja: stosunkowo słaba[4]

Dodatkowe dane
Szczególne własności

liczne inkluzje

Malachitminerał z gromady węglanów, będący zasadowym węglanem miedzi. Należy do minerałów pospolitych, szeroko rozpowszechnionych na Ziemi[2].

Nazwa pochodzi od greckiego μαλάχη, malache (malwa) i μαλακός, malakos (miękki) – aluzja do zielonej barwy minerału i jego niewielkiej twardości[2].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Bardzo rzadko tworzy kryształy o pokroju słupkowym, płytkowym[1], igiełkowym lub włosowym; często występują zbliźniaczenia[2]. Występuje w skupieniach zbitych, wiązkowych, ziemistych, nerkowatych, kulistych, groniastych[1], naciekowych w formie włóknistej, promienistej lub koncentrycznej. Tworzy naskorupienia i naloty, impregnacje i pseudomorfozy po azurycie, lazurycie[5], kuprycie, kalcycie, miedzi, chalkozynie, atakamicie, tetraedycie, cerusycie. Malachit występuje zwykle w postaci ciemnobrunatnych (czarnych) nacieków lub skupień nerkowatych[2]. Jest przeświecający do nieprzezroczystego (bardzo rzadko jest przezroczysty). Często wykazuje budowę pasiastą, wstęgową lub słojową. Ma różny połysk; kryształy zazwyczaj szklisty do diamentowego, skupienia zbite odznaczają się szklistym bądź tłustym, natomiast formy włókniste, igiełkowe i promieniste - jedwabistym do aksamitnego, z kolei ziemiste są matowe. Zawiera czasami domieszki cynku, wapnia czy krzemu[2]. Tworzy zbite mieszaniny mineralne z azurytemazurmalachit; chryzokolą, turkusem, pseudomalachitem – ejlatyt. Barwi płomień na zielono. Rozpuszczalny w kwasach[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Malachit występuje jako minerał wtórny, w strefach utleniania złóż kruszców miedzi, razem z azurytem i kuprytem, kalcytem, chryzokolą, duftytem czy pseudomalachitem[2]. Innymi minerałami towarzyszącymi mu są m.in. goethyt, brochantyt[1], baryt, złoto, oliwenit, konichalcyt czy tyrolit[3][6].

Miejsca występowania:

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Rupert Hochleitner: Minerały, kamienie szlachetne skały. Multico Oficyna Wydawnicza, 2022, s. 92. ISBN 978-83-7073-816-7.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Jerzy Żaba: Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów. Wydawnictwa Videograf SA, 2024, s. 275-277. ISBN 978-83-8293-231-7.
  3. a b c Eligiusz Szełęg: Minerały i skały Polski. Multico Oficyna Wydawnicza, 2023, s. 132. ISBN 978-83-7073-816-7.
  4. a b c d Malachite.
  5. a b c Jan Parafiniuk: Atlas Minerałów. Multico Oficyna Wydawnicza, 2019, s. 160. ISBN 978-83-7073-845-7.
  6. a b c Malachite, [w:] Mindat.org [online], Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2025-02-18] (ang.).
  7. Nikodem Sobczak, Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, Warszawa 1986, s. 123–124, ISBN 83-7001-030-X.
  8. Vladimir Bukanov: Malachite, group: malachite, azurite, aurichalcite, pseudomalachite. [w:] Russian Gemstones Encyclopedia [on-line]. [dostęp 2014-12-01]. (ang.).
  9. Malachite. [w:] Jewelry and the most beautiful stones [on-line]. 2013-04-11. [dostęp 2014-12-01].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]