Siecieborzyce
51°40′11″N 15°33′28″E/51,669722 15,557778| wieś | |
 Kościół pw. MB Częstochowskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
839 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
67-130[1] |
| Tablice rejestracyjne |
FZG |
| SIMC |
0914711 |
Położenie na mapie gminy Szprotawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żagańskiego  | |
| 51°40′11″N 15°33′28″E/51,669722 15,557778
| |
Siecieborzyce (niem. Rückersdorf[2]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wieś Siecieborzyce położona jest w północnej części gminy Szprotawa. Rozciąga się liniowo z kierunku południowo-zachodniego w kierunku północno-wschodnim.
Na północnym zachodzie wsi znajduje się cmentarz komunalny[3].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0914728 | Rusinów | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W dokumencie z roku 1274 Siecieborzyce znane są jako Villa Rodgari. Następnie wieś nosiła nazwę Rueckersdorf[6]. Później przyjęła nazwę Domardz[6]. Następnie w wyniku podziału administracyjnego kraju miejscowość znalazła się w województwie zielonogórskim pod nazwą Siecieborzyce. Wieś została zaludniona po wojnie w latach 1945–1946 przez osadników przybyłych z różnych stron kraju, najczęściej z Polski centralnej oraz województwa tarnopolskiego i lwowskiego[7].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[8]:
- kościół filialny pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej, gotycki z 1260 roku, XIV, 1508 roku
- dawny cmentarz przy kościele, z połowy XIII-1970 roku
- ogrodzenie z bramą, murowane z XV roku, XVIII wieku
- zespół pałacowy, XVIII wieku, XIX wieku
- pałac, z XVI wieku, XVIII wieku, XIX wieku:
- dom mieszkalny
- obora
- brama wjazdowa
- park.
Sport[edytuj | edytuj kod]
We wsi istnieje klub piłkarski Victoria Siecieborzyce.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[9]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 907 |
| 2002 | 961 |
| 2006 | 970 |
| 2009 | 1009 |
| 2011 | 957 |
| 2021 | 839 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1138 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Cmentarz komunalny, Siecieborzyce, gmina Szprotawa, cmentarze24.pl [dostęp 2021-11-19] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Siecieborzyce | Pałac Chichy [dostęp 2019-02-20] (pol.).
- ↑ Opis na podstawie strony Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Siecieborzycach
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r., Narodowy Instytut Dziedzictwa, s. 120 [dostęp 2013-03-06].
- ↑ Wieś Siecieborzyce (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, Polska w liczbach [dostęp 2023-03-03] (pol.).
- Siedziba gminy: Szprotawa
| Wsie | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
|
