Siedlarowszczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedlarowszczyzna
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Wołki

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Siedlarowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Siedlarowszczyzna”
Ziemia55°08′28″N 27°24′11″E/55,141111 27,403056

Siedlarowszczyzna – dawna wieś. Tereny na których leżała znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Wołki.

Dawniej używana nazwa – Sidlarowszczyzna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w gminie Norzyca, w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Norzyca.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 57 osób, 24 były wyznania rzymskokatolickiego a 33 prawosławnego. Jednocześnie 46 mieszkańców zadeklarowało polską a 11 białoruską przynależność narodową. Było tu 12 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 13 domach zamieszkiwały 64 osoby[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i prawosławnej w Norzycy. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łasicy[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. wieś Siedlarowszczyzna na mapie (powiat postawski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2020-12-03].
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 30.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1522.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]