Sigalegalephrynus
| Sigalegalephrynus[1] | |||
| Smart, Sarker, Arifin, Harvey, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2017[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Sigalegalephrynus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sigalegalephrynus mandailinguensis Smart, Sarker, Arifin, Harvey, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2017 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Sigalegalephrynus – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w górach Sumatry w Indonezji[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Sigalegalephrynus: nazwa Sigale Gale nadana przez Bataków z Sumatry Północnej naturalnej wielkości drewnianym lalkom używanym podczas festiwali pogrzebowych papurpur sepata, aby uspokoić duchy zmarłych, którzy nie zostawili po sobie dzieci; gr. φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”. Gatunki z tego rodzaju osiągają stosunkowo duże rozmiary w porównaniu z większością nadrzewnych ropuch żyjących w tym regionie, a swymi chudymi palcami oraz brązowym jak drewno ubarwieniem przywodzą na myśl Sigale Gale[4].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Sigalegalephrynus burnitelongensis Sarker, Wostl, Thammachoti, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2019
- Sigalegalephrynus gayoluesensis Sarker, Wostl, Thammachoti, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2019
- Sigalegalephrynus harveyi Sarker, Wostl, Thammachoti, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2019
- Sigalegalephrynus mandailinguensis Smart, Sarker, Arifin, Harvey, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2017
- Sigalegalephrynus minangkabauensis Smart, Sarker, Arifin, Harvey, Sidik, Hamidy, Kurniawan & Smith, 2017
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sigalegalephrynus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Smart i in. 2017 ↓, s. 66.
- ↑ a b D. Frost: Sigalegalephrynus Smart, Sarker, Arifin, Harvey, Sidik, Hamidy, Kurniawan, and Smith, 2017. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-08-06]. (ang.).
- ↑ Smart i in. 2017 ↓, s. 67.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U. Smart, G.C. Sarker, U. Arifin, M.B. Harvey, I. Sidik, A. Hamidy, N. Kurniawan & E.N. Smith. A new genus and two new species of arboreal toads from the highlands of Sumatra with a phylogeny of Sundaland toad genera. „Herpetologica”. 73 (1), s. 63–75, 2017. DOI: 10.1655/Herpetologica-D-16-00041. (ang.).