Sild (1900)
 Siostrzany torpedowiec „Sæl” | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
30 lipca 1900 |
 Norweska KMW
| |
| Wejście do służby |
1900 |
| Wycofanie ze służby |
samozatopiony 5 maja 1940 |
 Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
„Balte” (84) |
| Wejście do służby |
sierpień 1940 |
| Wycofanie ze służby |
? |
| Los okrętu |
nieznany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 83 tony |
| Długość |
całkowita: 38,5 metra |
| Szerokość |
4,8 metra |
| Zanurzenie |
1,1–2,15 metra |
| Napęd | |
| 1 maszyna parowa o mocy 1150 KM 2 kotły, 1 śruba | |
| Prędkość |
21 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka kal. 37 mm (2 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
23 |
Sild – norweski torpedowiec z przełomu XIX i XX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Laks. Okręt został zwodowany 30 lipca 1900 roku w stoczni Horten Verft w Horten i w tym samym roku wszedł w skład norweskiej marynarki. Podczas kampanii norweskiej jednostka została samozatopiona w maju 1940 roku, a następnie podniesiona przez Niemców i wcielona do Kriegsmarine pod nazwą „Balte”. Dalsze losy okrętu nie są znane.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Torpedowce 1. klasy typu Laks zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 66[1].
„Sild” zbudowany został w stoczni Horten Verft[1][2]. Nieznana jest data położenia stępki, a zwodowany został 30 lipca 1900 roku[1][3].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 38,5 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 83 tony, zaś pełna 107 ton[1][3]. Jednostka napędzana była przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1150 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 21 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał zapas 17 ton węgla[1].
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF L/45 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].
Załoga okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy[1].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Sild” został przyjęty w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1900 roku[1]. W 1940 roku wysłużona siłownia pozwalała jednostce osiągnąć prędkość około 17,5 węzła[1]. W momencie ataku Niemiec na Norwegię torpedowiec wchodził w skład 5 dywizjonu torpedowców, stacjonując w Kristiansand[4]. 5 maja 1940 roku jednostka została samozatopiona nieopodal wyspy Svanøy (Flora)[1][4]. Podniesiony przez Niemców, w sierpniu 1940 roku „Sild” został wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Balte” (numer burtowy 84)[5]. Dalsze losy okrętu nie są znane[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brassey 1903 ↓, s. 340 podaje, że okręt osiągał prędkość 23 węzły.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: KÜRASSIER torpedo boats (1896 / 1940), TARANTEL torpedo boats (1900 - 1902 / 1940). Navypedia. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- Ivan Gogin: LAKS 1st class torpedo boats (1900-1901). Navypedia. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- Don Kindell: NAVAL EVENTS, APRIL1940 (Part 2 of 4) Monday 8th - Sunday 14th. Naval History Homepage, 2012-04-07. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- The Naval Annual, 1903. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1903. (ang.).
