Skarb oświęcimski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lampa Ner Tamid z Wielkiej Synagogi w Oświęcimiu

Skarb oświęcimski – znalezisko archeologiczne składające się z około czterystu przedmiotów, w większości stanowiące wyposażenie Wielkiej Synagogi w Oświęcimiu, odkryte w 2004 roku przez zespół archeologów pod kierunkiem dr Małgorzaty Grupy z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Geneza odkrycia[edytuj | edytuj kod]

Odkrycie skarbu, 2004

Od 28 maja do 29 czerwca 2004 roku na miejscu, w którym do 1939 roku stała Wielka Synagoga w Oświęcimiu, prowadzone były wykopaliska archeologiczne pod kierownictwem dr Małgorzaty Grupy z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[1][2].

Wykopaliska zorganizowano ze względu na potwierdzające się relacje o tym, że na wieść o wybuchu II Wojny Światowej na terenie synagogi ukryto zabytkowe przedmioty[3][4]. Były to: relacja byłego mieszkańca Oświęcimia ocalałego z Zagłady, Jiszajahu Jarota, który opisał historię ukrycia przedmiotów oraz opowieść Leona Schönkera, który w pierwszych dniach niemieckiej okupacji stał na czele lokalnej gminy żydowskiej[2]. W 1998 roku, kiedy miał 90 lat, Jarot przypadkowo spotkał Jariva Nornberga, młodego Izraelczyka, który właśnie wyszedł z wojska, a miał wkrótce odwiedzić obozy zagłady w Polsce. Wówczas Jarot przypomniał sobie chwilę, w której zobaczył ludzi zakopujących dwie metalowe skrzynie[5]. Narysował także mapę, mającą pomóc badaczom odszukać ukryte przedmioty[2]. Obiekty zostały ukryte prawdopodobnie z inicjatywy ówczesnego rabina Wielkiej Synagogi Eljasza Bombacha w pierwszych dniach wojny, metr pod posadzką w narożniku synagogi, pod schodami prowadzącymi na galerie dla kobiet[1]. Przed zakopaniem zostały rozłożone na części.

Inicjatorami prac byli Nornberg i filmowiec Yahaly Gat z Izraela[6], a sponsorami organizacja Conference on Jewish Material Claims Against Germany oraz prywatni darczyńcy[2]. Prace rozpoczęto na krótko po otrzymaniu przez Gminę Wyznaniową Żydowską z Bielska-Białej zwrotu działki na podstawie ustawy z 1997 roku o restytucji mienia żydowskiego od Urzędu Miejskiego w Oświęcimiu. Celem badań i wykopalisk było również dokładne zbadanie terenu i dotarcie do fundamentów pierwszej drewnianej synagogi[1].

Przebieg prac[edytuj | edytuj kod]

Historyk Jacek Proszyk składa elementy tablicy sziwiti

Przez pierwsze trzy tygodnie archeolodzy natrafiali jedynie na drobne przedmioty ceramiczne, monety z początku XIX wieku, a także tablicę ku czci rabina z początku XX wieku. Dopiero w połowie czerwca w dawnym narożniku synagogi natrafiono na skarb. Według relacji Jiszajahu Jarota, razem z zabytkowymi przedmiotami zostały ukryte zwoje Tory. Ich jednak nie udało się znaleźć[2]. Według innych relacji zostały one zakopane na oświęcimskim cmentarzu żydowskim.

Archeolodzy najpierw przekopali dwa stanowiska na podstawie relacji Jiszajahu Jarota. Gdy w tych miejscach nic nie znaleziono, rozpoczęto ogólne wykopaliska w obrębie fundamentów synagogi. Obiekty zostały znalezione w ostatnim wyznaczonym przez archeologów miejscu, zaledwie kilka dni przed zakończeniem czterotygodniowego wykopu[4].

Podczas wykopalisk został nakręcony film dokumentalny „A Treasure in Auschwitz” w reżyserii Jahaliego Gata[6]. W jego realizację zaangażowani byli również byli żydowscy mieszkańcy Oświęcimia – mieszkający w Izraelu Adam Druks oraz Lolek Lehrer.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Świecznik pięcioramienny z Wielkiej Synagogi w Oświęcimiu, MŻ 3
Fragment marmuru ze znakami zodiaku z Wielkiej Synagogi w Oświęcimiu

W trakcie wykopalisk odkryto ponad 400 przedmiotów, stanowiących przed wojną wyposażenie synagogi[7]. Znaleziono ozdobne kafle, z których zbudowana była podłoga synagogi, marmurowe ozdobne elementy arki Aron ha-kodesz, ceremonialne naczynie do mycia rąk, zwęglone fragmenty modlitewników i tablice pamiątkowe.

W końcowej fazie wykopalisk znaleziono główną część zabytków. Wśród nich znajdowały się między innymi wykonane z miedzi lampy Ner tamid, liczne świeczniki chanukowe oraz żyrandole pochodzące z drugiej połowy XIX wieku[2][8]. Znaleziono także fragmenty ha-kodesz, fragmenty mebli, ławek, nadpalonych książek i elementów z inskrypcjami w języku hebrajskim[1]

Przy okazji wykopalisk znaleziono pozostałości po nazistowskich bunkrach wykopanych w obrębie terenu synagogi.

Znalezisko trafiło do Centrum Żydowskiego w Oświęcimiu, gdzie zabytki zostały skatalogowane, zinwentaryzowane i odrestaurowane. Część zabytków z Wielkiej Synagogi jest eksponowana na wystawie stałej w Muzeum Żydowskim, będącym częścią Centrum. Na wystawie prezentowana jest m.in. lampa Ner Tamid, elementy świeczników, a także kompletny, wiszący żyrandol, który zachował się w całości[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Wielkie odkrycie po Wielkiej Synagodze. auschwitz.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-30)]. na stronie auschwitz.org.pl, 21.06.2004.
  2. a b c d e f Wykopaliska archeologiczne na terenie Wielkiej Synagogi na stronie ajcf.pl.
  3. News / Museum / Auschwitz-Birkenau [online], www.auschwitz.org [dostęp 2022-01-19].
  4. a b ‘Auschwitz treasure’ found [online], Jewish Telegraphic Agency, 20 lipca 2004 [dostęp 2022-01-19] (ang.).
  5. Joshua Cohen, Following an Unlikely Tip, Auschwitz Dig Unearths a Trove of Lost Judaica [online], The Forward, 25 czerwca 2004 [dostęp 2022-01-19] (ang.).
  6. a b Cenne odkrycie w Oświęcimiu na stronie znak.org.pl, 22.06.2004.
  7. Wyposażenie Wielkiej Synagogi trafi na wystawę [online], Nauka w Polsce [dostęp 2022-01-17] (pol.).
  8. Wirtualne Muzea Małopolski [online], muzea.malopolska.pl [dostęp 2022-01-19] (pol.).


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]