Skoczuszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skoczuszek
Salpingotus
Vinogradov, 1922[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – skoczuszek blady (S. pallidus) na kazachskim znaczku pocztowym
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

skoczkowce

Rodzina

skoczkowate

Podrodzina

mikroskoczki

Rodzaj

skoczuszek

Typ nomenklatoryczny

Salpingotus kozlovi Vinogradov, 1922

Synonimy
Podrodzaje i gatunki

4 podrodzaje i 8 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Skoczuszek[5] (Salpingotus) – rodzaj ssaka z podrodziny mikroskoczków (Cardiocraniinae) w rodzinie skoczkowatych (Dipodidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 40–68 mm, długość ogona 72–135 mm, długość ucha 6–16 mm, długość tylnej stopy 18–28 mm; masa ciała 4–20 g[8][9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1922 roku rosyjski zoolog Boris Winogradow[1]. Na gatunek typowy Winogradow wyznaczył skoczuszka tamaryszkowego (S. kozlovi).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Salpingotus: gr. σαλπιγξ salpinx, σαλπιγγος salpingos ‘trąba wojenna’[10]; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[11].
  • Salpingotulus: rodzaj Salpingotus Vinogradov, 1922; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[12]. Gatunek typowy: Salpingotus michaelis FitzGibbon, 1966.
  • Prosalpingotus: gr. προ pro ‘blisko, w pobliżu’[13]; rodzaj Salpingotus Vinogradov, 1922. Gatunek typowy: Salpingotus pallidus Vorontsov & Shenbrot, 1984.
  • Anguistodontus: łac. anguis ‘wąż’[14]; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[15]. Gatunek typowy: Salpingotus crassicauda Vinogradov, 1924.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki zgrupowane w czterech podrodzajach[16][6][5]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Б.С. Виноградов: П.К. Козлов: Монголия и Амдо и мертвый город Хара-Хото. Экспедиция Русского Географического Общества в Нагорной Азии 1907 - 1909 года. Москва - Петроград: Государственное издательство, 1923, s. 540. (ros.).
  2. И.Я. Павлинов. Надвидовые группировки в подсемействе Cardiocraniinae Satunin (Mammalia, Dipodidae). „Вісник зоології”. 1980 (2), s. 50, 1980. (ros.). 
  3. Vorontsov i Shenbrot 1984 ↓, s. 739.
  4. Vorontsov i Shenbrot 1984 ↓, s. 741.
  5. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 229. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Salpingotus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-16].
  8. J. Michaux & G. Shenbrot: Family Dipodidae (Jerboas). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 83–85. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  9. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 206. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 202.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 158.
  12. Jaeger 1959 ↓, s. 275.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 207.
  14. Jaeger 1959 ↓, s. 19.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 171.
  16. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  17. Г.И. Шенброт. Тушканчики (Rodentia, Dipodidae) позднего плиоцена Бадхыза. „Труды Зоологического института АН СССР”. 156, s. 42, 1986. (ros.). 
  18. 李强 & 郑绍华 / Q. Li & S.-h. Zheng. 记陕西蓝田晚中新世灞河组4种跳鼠 (Dipodidae,Rodentia)化石 / Note on four species of dipodids (Dipodidae, Rodentia) from the Late Miocene Bahe Formation, Lantian, Shaanxi. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 43 (4), s. 289, 2005. (chiń. • ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
  • Н.Н. Воронцов & Г.И. Шенброт. Систематический обзор тушканчиков рода Salpingotus Rodentia, Dipodidae. и описание Salpingotus pallidus sp.n. из Казахстана. „Зоологический журнал”. 63 (5), s. 731–744, 1984. (ros.).