Skoruśniak (Żółta Turnia)
Skoruśniak – długi grzbiet będący północnym zakończeniem grzbietu Żółtej Turni w polskich Tatrach Wysokich. Na Zadnim Upłazie grzbiet Żółtej Turni dzieli się na dwa ramiona. Orograficznie lewe ramię to Skoruśniak, prawe – grzbiet Łasicowej Czubki (Jasicowej Czubki). Doliną między nimi spływa potok Jasicowa Woda[1].
Skoruśniak ma długość około 2 km. Tworzy wschodnie obramowanie Doliny Suchej Wody. Opada od wysokości około 1600 do 1250 m w widły Suchej Wody Gąsienicowej i Pańszczyckiego Potoku. U jego północno-wschodnich podnóży znajduje się Wielka Pańszczycka Młaka[1].
Skoruśniak to nazwa spotykana w wielu miejscach w Tatrach. Pochodzi od podhalańskiego i spiskiego słowa skorusza (skorusa) oznaczającego jarzębinę[2].
Jest całkowicie porośnięty bujnym lasem świerkowym[1]. Nie prowadzą przez niego żadne szlaki turystyczne, nie chodzą nim także taternicy. Na mapach zachowały się jeszcze na Skoruśniaku nazwy miejsc, które dawniej dla miejscowej ludności miały określone znaczenie praktyczne: Stary Bór, Strzelecka Koleba, Wyżnia Polana Pańszczycka, Wyżnia Sztolnia, Niżnia Sztolnia. Obecnie są to już nazwy tylko historyczne[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.