Przejdź do zawartości

Sobór św. Aleksandra Newskiego w Krasnodarze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór św. Aleksandra Newskiego
Cобор святого благоверного князя Александра Невского
sobór Kozaków kubańskich
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Kraj

 Krasnodarski

Miejscowość

Krasnodar

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

jekaterinodarska

Wezwanie

św. Aleksandra Newskiego

Wspomnienie liturgiczne

30 sierpnia/12 września; 14/27 listopada

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Położenie na mapie Kraju Krasnodarskiego
Mapa konturowa Kraju Krasnodarskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Położenie na mapie Krasnodaru
Mapa konturowa Krasnodaru, na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Aleksandra Newskiego”
Ziemia45°00′51,8″N 38°58′01,2″E/45,014389 38,967000
Strona internetowa

Sobór św. Aleksandra Newskiegoprawosławny sobór w Krasnodarze, wzniesiony w latach 1853–1872, wysadzony w powietrze w 1932 i odbudowany w latach 2003–2006.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budowę świątyni rozpoczęto w 1853, a zakończono w 1872. Kamień węgielny pod budowę cerkwi poświęcił archimandryta Nikon. Poświęcenie obiektu miało miejsce 8 listopada tego roku, dokonał go biskup kaukaski i jekatierinodarski Teofilakt. Była to pierwsza murowana cerkiew w Jekatierinodarze, wzniesiona z przeznaczeniem na główny sobór Kozaków kubańskich. Autorami projektu byli bracia Iwan i Jelisiej Czernik, architekci wykształceni w Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kozacy kubańscy. Budowa soboru przeciągnęła się m.in. z powodu wojny krymskiej i kosztowała ponad 200 tys. rubli[1]. W 1888 sobór odwiedzili car Aleksander III z małżonką Marią oraz synami Mikołajem i Jerzym. Druga wizyta cara w świątyni miała miejsce w 1914, gdy do Jekatierinodaru przybył Mikołaj II[1].

Sobór został w 1929 zamknięty i zamieniony na dom kultury i muzeum ateizmu. Zniszczono cerkiewne kopuły i zdjęto krzyże. Trzy lata później rada miejska Krasnodaru zdecydowała o rozbiórce budowli sakralnej, którą przeprowadzono jeszcze w tym samym roku[1].

W 1995 na placu, gdzie pierwotnie znajdował się sobór, ustawiono kaplicę św. Aleksandra Newskiego. Następnie z inicjatywy gubernatora Kraju Krasnodarskiego przystąpiono do odbudowy obiektu na podstawie projektu wybranego drogą konkursu, autorstwa W. Gołowierowa. Kamień węgielny pod budowę świątyni wyświęcił w 2003 metropolita jekatierinodarski i kubański Izydor, natomiast gotowy sobór konsekrował 28 maja 2006 metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl[2].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Sobór został wzniesiony w stylu rosyjsko-bizantyjskim, z cegły. Jest świątynią pięciokopułową, z czterema dzwonnicami rozmieszczonymi w bocznych kopułach w narożnikach budynku. Kopuły budynku pomalowano na zielono i zwieńczono złotymi krzyżami prawosławnymi[1].

We wnętrzu soboru urządzono ołtarze św. Aleksandra Newskiego i św. Michała Archanioła – tradycyjnych rosyjskich patronów wojska. Przed ołtarzem głównym ustawiono porcelanowy złocony ikonostas wykonany w pracowni Fiodora Rubcowa, z ikonami arteli Firsa Żurawlowa. Ani ikonostas, ani znajdujące się w nim ikony nie zachowały się[1]. Po odbudowie do soboru wstawiono nowy ikonostas z marmuru[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e История строительства и жизни собора 1853–1930г.г. [online], alexander-nevskiysobor.ru [dostęp 2017-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-09].
  2. a b Войсковой собор святого благоверного князя Александра Невского в Краснодаре [online], Патриархия.ru [dostęp 2017-04-08] (ros.).