Sokołów (rejon czortkowski)
48°56′02″N 25°20′42″E/48,933889 25,345000
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3544 |
| Kod pocztowy |
48444 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°56′02″N 25°20′42″E/48,933889 25,345000
| |
Sokołów (ukr. Соколів, Sokoliw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 20. XVI wieku Sokołów był darowany Jakubowi Potockiemu herbu Pilawa za jego zasługi, a w szczególności za opiekę sprawowaną przez niego nad małoletnim Zygmuntem Augustem[2]. Jakub Potocki w 1527 jako dziedzic Potoka, Pukowa i Sokołowa stawił się w Krakowie i odstąpił należące do swojej żony Katarzyny oraz jej sióstr Anny i Jadwigi Jemielnickich części we wsi Jemielnica w powiecie księskim[3]. W posiadaniu tej rodziny był do początków XVIII wieku[potrzebny przypis], kiedy to Zofia z Potockich (zm. ok. 1729), starościanka jabłonowska, córka Andrzeja[4], przekazała Sokołów swej córce Ewie kniaziównie Puzyniance, która wniosła tę posiadłość[potrzebny przypis] swemu mężowi Adamowi Mrozowickiemu herbu Prus III, staroście stęgwilskiemu i regimentarzowi wojsk koronnych, który się pisał z Mrozowic na Sokołowie i Orłowie[5]. Następnie Sokołów był w posiadaniu[potrzebny przypis] jego najstarszego syna, Mikołaja Sabby Mrozowickiego, podkomorzego koronnego, konsyliarza Konfederacji Barskiej i rotmistrza Wojsk Koronnych[6]. W II połowie XIX wieku w posiadaniu hr. Wolańskich herbu Przyjaciel[7].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 roku do lata 1919 roku Sokołów znajdował się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
Do 12 listopada 2015 wieś była siedzibą rady wiejskiej[8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ Marian Wolski: Potoccy herbu Pilawa do początków XVII wieku. Studium genealogiczno-własnościowe,. Kraków: 2013. ISBN 978-83-61033-64-6.
- ↑ Halina Kowalska: Potocki Jakub h. Pilawa (zm. 1551) [W:] Polski Słownik Biograficzny, T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 17.
- ↑ Ewa Szklarska: Puzyna Michał h. Oginiec (zm. 1723). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXIX: Morztyn Zbigniew – Niemirycz Teodor. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład narodowy Imienia Ossolińskich, 1986, s. 497–498.
- ↑ Wacław Szczygielski: Mrozowicki Adam h. Prus III (ok. 1705–ok. 1776). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXII: Morztyn Zbigniew – Niemirycz Teodor. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład narodowy Imienia Ossolińskich, 1977, s. 206–208.
- ↑ Wacław Szczygielski: Mrozowicki Mikołaj h. Prus III (ok. 1735–ok. 1827). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXII: Morztyn Zbigniew – Niemirycz Teodor. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład narodowy Imienia Ossolińskich, 1977, s. 209–210.
- ↑ Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych Krajów Słowiańskich, tom XI, s. 32-33., 1890.
- ↑ Облікова картка, Соколівська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
- ↑ Облікова картка, Русилівська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sokołów 4.) S., pow. buczacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 32.
- Pożar.