Sotir Kolea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sotir Kolea
Ilustracja
Sotir Kolea (lata 20. XX w.)
Data i miejsce urodzenia

4 września 1872
Berat

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1945
Elbasan

Dyrektor Biblioteki Narodowej Albanii
Okres

od stycznia 1928
do 1937

Odznaczenia
Order Naima Frashëriego I klasy

Sotir Kolea (ur. 4 września 1872 w Beracie, zm. 3 lipca 1945 w Elbasanie) – albański leksykograf, folklorysta, publicysta, działacz narodowy, dyrektor Biblioteki Narodowej Albanii w latach 1928-1937.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sotir Kolea (lata 30. XX w.)

W 1881 roku zamieszkał w Manastirze u swojego wuja Ilii Kolei, gdzie uczył się w greckiej szkole; po jej ukończeniu pracował w branży tytoniowej w Ochrydzie[1][2]. W latach 1899-1902 mieszkał w Dramie oraz w Kawali[1][2], pracując tam jako nauczyciel języka albańskiego[3].

W 1909 roku wyjechałdo Aleksandrii[4], gdzie przez kilka lat kontynuował pracę w przemyśle tytoniowym[1][2]. W 1911 roku został wybrany sekretarzem działającego w Egipcie albańskiego stowarzyszenia patriotycznego Bashkimi, a w latach 1912-1920 zaangażował się w działalność narodową; był jednym z organizatorów kongresu w Trieście w 1913 roku oraz wziął udział w konferencji londyńskiej[1][5][2].

Wyjechał do Lozanny, gdzie kierował francuskojęzycznym czasopismem L'Albanie, które wydawał do 1919 roku[4][6]; udzielał się następnie w czasopismach Besa, Dielli, Leka oraz Shekulli i Ri[1][2]. W latach 20. mieszkał na Madagaskarze i w Marsylii[1][2].

W roku 1928 przybył do Albanii na wezwanie władz, mianowano go dyrektorem Biblioteki Narodowej Albanii i pełnił tę funkcję do stycznia 1937 roku[4], kiedy to został zwolniony przez ówczesnego ministra oświaty Faika Shatku, sam Kolea przeszedł na emeryturę[1][2]. W tym okresie liczba pozycji w bibliotece zwiększyła się z 4 tys. do 18 tys., między innymi w 1929 roku niemiecki językoznawca Gustav Weigand przekazał bibliotece około 100 zbiorów z okresu od XVI do XIX wieku, a dwa lata później biblioteka otrzymała ponad 2,3 tys. innych zbiorów, na które składały się między innymi czasopisma[1][2].

Osiadł w Elbasanie, gdzie poświęcił się folklorowi; opracował słowniki grecko-albański[1][2] oraz nieopublikowany francusko-albański[4]. W 1943 roku został wybrany członkiem Królewskiego Instytutu Studiów Albańskich[1][2].

Znał języki grecki, turecki, łaciński, francuski, bułgarski, włoski, rumuński, hiszpański, angielski, arabski i malgaski[1][2].

Prace[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Albanii Alfreda Moisiu Złotym Orderem Naima Frashëriego[1][2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy syn radcy prawnego Krista Kolei[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Nini Mano: NINI MANO: SOTIR KOLEA, NJË PATRIOT I HARRUAR – PAS VDEKJES!. pashtriku.org, 2014-04-17. (alb.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n Nini Mano: Sotir Kolea, dhunimi i një patrioti (pas vdekjes). gazeta-shqip.com, 2010-07-03. [dostęp 2011-10-03]. (alb.).
  3. Clayer 2007 ↓, s. 320.
  4. a b c d e Shqiptarët e egjiptit dhe veprimtaria atdhetare e tyre. albeu.com, 2006-06-08. [dostęp 2018-10-15]. (alb.).
  5. Naska 1987 ↓, s. 155.
  6. Boriçi 1997 ↓, s. 54.
  7. Mano 2018-04-18 ↓, s. 4-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]