Spathantheum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spathantheum
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Aroideae

Rodzaj

Spathantheum

Nazwa systematyczna
Spathantheum Schott
Bonplandia (Hannover) 7: 164 (1859)
Typ nomenklatoryczny

Spathantheum orbignyanum Schott

Spathantheum N.E.Br. – rodzaj geofitów ryzomowych, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 2 gatunki: Spathantheum fallax Hett., P.L. Ibisch & E.G. Gonc., endemiczny dla Boliwii, zasiedlający podszyt wilgotnych, wiecznie zielonych, górskich lasów mglistych, i Spathantheum orbignyanum Schott, endemiczny dla Boliwii, Peru i północnej Argentyny, zasiedlający suche kotliny w Andach. Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów σπάθη (spathe – szabla, w bot. także pochwa kwiatostanu) i άνθος (anthos, flos – kwiat) i odnosi się do budowy kwiatostanu, w którym kolba całkowicie przyrasta do pochwy[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Średniej wielkości rośliny naziemne.
Łodyga
Podziemna bulwa pędowa, o grubości 7–8 cm (S. orbignyanum).
Liście
Rośliny tworzą pojedynczy liść właściwy na ogonku, o długości 20–30 cm (S. orbignyanum), tworzącym bardzo krótką pochwę. Blaszka liściowa u młodych liści w kształcie jajowato-sercowatym; u dorosłych pierzastodzielna o wymiarach 25×20 cm (S. orbignyanum).
Kwiaty
Rośliny jednopienne, tworzące od 1 do 2 kwiatostanów typu kolbiastego pseudancjum. Szypułka o długości 30–40 cm (S. orbignyanum). Pochwa kwiatostanu podłużno-eliptyczna, nie zwężona, o długości 8–9 cm i szerokości 2,5–3 cm (S. orbignyanum). Kolba całkowicie przyrastająca do pochwy. Najniżej położony fragment kwiatów żeńskich oddzielony jest od położonych powyżej kwiatów męskich paskiem zmieszanych kwiatów obu płci, bądź też oba fragmenty przylegają do siebie. Kwiaty męskie tworzące 6-8-pręcikowe synandrium o długości 7–8 mm, z poziomymi pylnikami. Zalążnie 5-8-komorowe, zawierające anatropowe zalążki, położone centralnie. Znamiona słupka gwiaździste, 5-8-kątne.
Owoce
Pięcio- do ośmionasienne jagody. Łupina nasienna gładka do lekko pomarszczonej.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 34.
Gatunki podobne
Rośliny z rodzaju Spathicarpa, od których różnią się wielokomorowymi zalążniami, a także Croatiella, od których różnią się kolbą przyrośniętą do pochwy kwiatostanu.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj należy do plemienia Spathicarpeae, podrodziny Aroideae z rodziny obrazkowatych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).
  3. A. Engler: Das Pflanzenreich. IV.23A Araceae. T. 73-74. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1920, s. 50. (łac.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Engler: Das Pflanzenreich. IV.23A Araceae. T. 73-74. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1920, s. 50-51. (łac.).
  • A. Engler i K. Prantl: Die natürlichen Pflanzenfamilien nebst ihren Gattungen und wichtigeren Arten insbesondere den Nutzpflanzen. T. 2. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1889. (niem.).
  • T. Stützel, Klaus Kubitzki: Flowering Plants. Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants). Springer. ISBN 3-540-64061-4. (ang.).
  • Eduardo G. Gonçalves. Two new Andean genera for the tribe Spathicarpeae (Araceae). „Willdenowia”. 35, 2005. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]