Boruny

Boruny (białoruski - Баруны) – miejscowość (obecnie na Białorusi, przy granicy z Litwą i Łotwą) funkcjonująca w czasach II Rzeczpospolitej jako siedziba władz Gminy Boruny w Powiecie brasławskim. Obecnie w rejonie oszmiańskim, obwodzie grodzieńskim.

Zabytki

• Kościół pw. ŚŚ. Piotra i Pawła w stylu baroku wileńskiego. Zbudowany wraz z klasztorem w latach 1747-1756 wg. projektu Aleksandra Osikiewicza i rozbudowana w latach 1778-1793. Pierwotnie w 1692 r. z fundacji miejscowego szlachcica Mikołaja Pieślaka zbudowana została tutaj drewniana cerkiew unicka. Następnie w latach 1700-1707 wzniesiono w jej miejscu cerkiew murowaną, która spłonęła i którą w 1715 r. odbudował Lew Kiszka, po czym wzniesiono obecny kościół. Kościół i klasztor zamknęli Rosjanie po likwidacji unii w 1839 roku. W 1841 roku sprowadzono tu mnichów prawosławnych, którzy zamienili kościół na cerkiew. Klasztor się nie utrzymał i został zamknięty w 1899 roku. Kościół zwrócono katolikom w 1919 roku i od tego czasu jest nieprzerwanie czynny.
  • ogrodzenie z dzwonnicą.
  • kaplica z II poł. XVIII w.
  • Klasztor (obecnie w ruinie) z 1778-93 roku, pod koniec XIX w. przebudowany w stylu klasycystycznym. W pocz. XIX w. funkcjonowała tu szkoła bazyliańska.
• Cmentarz wojenny z I wojny światowej

Ludzie związani z miejscową szkołą

• Antoni Edward Odyniec
• Ignacy Chodźko
• Leonard Chodźko

Linki zewnętrzne

Boruny, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego