Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Architektura w Drobinie" za pomocą HotCat
Konarski (dyskusja | edycje)
merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 69: Linia 69:
'''Kościół Matki Bożej Różańcowej i świętego Stanisława Biskupa w Drobinie''' – [[kościół łaciński|rzymskokatolicki]] [[kościół parafialny]] znajdujący się w mieście [[Drobin]], w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]]. Należy do [[dekanat raciążski|dekanatu raciążskiego]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]].
'''Kościół Matki Bożej Różańcowej i świętego Stanisława Biskupa w Drobinie''' – [[kościół łaciński|rzymskokatolicki]] [[kościół parafialny]] znajdujący się w mieście [[Drobin]], w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]]. Należy do [[dekanat raciążski|dekanatu raciążskiego]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]].


Budowa świątyni została rozpoczęta około 1477 roku przez [[Ninogniew z Kryska|Ninogniewa z Kryska]], wojewodę płockiego, a zakończona została przez jego syna [[Ninogniew Kryski|Ninogniewa II Kryskiego]], także wojewodę płockiego w 1507 roku. W 1536 roku kościół został spalony. Odbudowany został dzięki staraniom {{fakt|[[Paweł Kreski|Pawła Kreskiego]]}}, wojewody mazowieckiego przed 1543 rokiem. W 1597 roku budowla została konsekrowana. W połowie [[XVII wiek]]u, w czasie wojen szwedzkich, uległa zniszczeniu, następnie została odbudowana. Na początku XVIII wieku stan techniczny świątyni uległ pogorszeniu. W 1740 roku kościół został wy[[remont]]owany. Około 1770 roku [[dach]] uległ zawaleniu, natomiast ściany boczne zostały zniszczone. Świątynia została odbudowana po 1775 roku, zapewne około 1780 roku, pod kierunkiem mistrza murarskiego Wojciecha Szklanowskiego z [[Włocławek|Włocławka]], dzięki staraniom i kosztem ówczesnego proboszcza Ignacego Gozdawy Małowieskiego. W tym czasie została rozebrana [[wieża]] kościelna. W 1902 roku został ozłocony [[krzyż]]. W 1903 roku została zamurowana [[wieża]] i [[loża]] w świątyni. Na jej miejscu został powieszony [[obraz]] [[Opatrzność|Opatrzności Bożej]]. W 1904 roku świątynia została gruntownie odrestaurowana: zostały uformowane szczyty budowli, [[kruchta]] i [[kaplica]]. We wrześniu 1939 roku, podczas nalotów został uszkodzony [[dach]]. Naprawiono go w 1945 roku.
Budowa świątyni została rozpoczęta około 1477 roku przez [[Ninogniew z Kryska|Ninogniewa z Kryska]], wojewodę płockiego, a zakończona została przez jego syna [[Ninogniew Kryski|Ninogniewa II Kryskiego]], także wojewodę płockiego w 1507 roku. W 1536 roku kościół został spalony. Odbudowany został dzięki staraniom [[Paweł Kryski|Pawła Kryskiego]], wojewodzica mazowieckiego przed 1543 rokiem. W 1597 roku budowla została konsekrowana. W połowie [[XVII wiek]]u, w czasie wojen szwedzkich, uległa zniszczeniu, następnie została odbudowana. Na początku XVIII wieku stan techniczny świątyni uległ pogorszeniu. W 1740 roku kościół został wy[[remont]]owany. Około 1770 roku [[dach]] uległ zawaleniu, natomiast ściany boczne zostały zniszczone. Świątynia została odbudowana po 1775 roku, zapewne około 1780 roku, pod kierunkiem mistrza murarskiego Wojciecha Szklanowskiego z [[Włocławek|Włocławka]], dzięki staraniom i kosztem ówczesnego proboszcza Ignacego Gozdawy Małowieskiego. W tym czasie została rozebrana [[wieża]] kościelna. W 1902 roku został ozłocony [[krzyż]]. W 1903 roku została zamurowana [[wieża]] i [[loża]] w świątyni. Na jej miejscu został powieszony [[obraz]] [[Opatrzność|Opatrzności Bożej]]. W 1904 roku świątynia została gruntownie odrestaurowana: zostały zbudowane szczyty budowli, [[kruchta]] i [[kaplica]]. We wrześniu 1939 roku, podczas nalotów został uszkodzony [[dach]]. Naprawiono go w 1945 roku.


Do wyposażenia świątyni należą: [[nagrobek rodziny Kryskich w Drobinie|nagrobek rodziny Kryskich]] z [[XVI wiek]]u, a także [[barok]]owa [[monstrancja]] wykonana na przełomie XVII i XVIII wieku, kilka [[barok]]owych kielichów, dwa [[relikwiarz]]e, dwa późnogotyckie [[krucyfiks]]y z XVI stulecia i kilka [[obraz]]ów: św. Stanisława Biskupa ze znakiem Xawerego Pillatiego, Serca Jezusa pędzla Kazimierza Alchamowicza, Św. Praksedy, namalowanego zapewne przez Antoniego Jabłońskiego – obraz pochodzi z poprzedniego kościoła, Przemienienia Pańskiego – [[Kopia (sztuka)|kopia]] wzorowana na Rafaelu i Św. Stanisława Kostki – obraz znajdował się wcześniej w kaplicy domowej Kryskich.
Do wyposażenia świątyni należą: [[nagrobek rodziny Kryskich w Drobinie|nagrobek rodziny Kryskich]] z [[XVI wiek]]u, a także [[barok]]owa [[monstrancja]] wykonana na przełomie XVII i XVIII wieku, kilka [[barok]]owych kielichów, dwa [[relikwiarz]]e, dwa późnogotyckie [[krucyfiks]]y z XVI stulecia i kilka [[obraz]]ów: św. Stanisława Biskupa ze znakiem Xawerego Pillatiego, Serca Jezusa pędzla Kazimierza Alchamowicza, Św. Praksedy, namalowanego zapewne przez Antoniego Jabłońskiego – obraz pochodzi z poprzedniego kościoła, Przemienienia Pańskiego – [[Kopia (sztuka)|kopia]] wzorowana na Rafaelu i Św. Stanisława Kostki – obraz znajdował się wcześniej w kaplicy domowej Kryskich.

Wersja z 23:27, 8 mar 2020

Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie
369/62 z dnia 05.03.1962[1]
kościół parafialny
Ilustracja
kościół parafialny w Drobinie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Drobin

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława Biskupa Męczennika w Drobinie

Wezwanie

Matki Bożej Różańcowej
św. Stanisława Biskupa

Położenie na mapie Drobina
Mapa konturowa Drobina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie”
Położenie na mapie gminy Drobin
Mapa konturowa gminy Drobin, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa w Drobinie”
Ziemia52°44′15″N 19°59′26″E/52,737500 19,990556

Kościół Matki Bożej Różańcowej i świętego Stanisława Biskupa w Drobinierzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Drobin, w województwie mazowieckim. Należy do dekanatu raciążskiego diecezji płockiej.

Budowa świątyni została rozpoczęta około 1477 roku przez Ninogniewa z Kryska, wojewodę płockiego, a zakończona została przez jego syna Ninogniewa II Kryskiego, także wojewodę płockiego w 1507 roku. W 1536 roku kościół został spalony. Odbudowany został dzięki staraniom Pawła Kryskiego, wojewodzica mazowieckiego przed 1543 rokiem. W 1597 roku budowla została konsekrowana. W połowie XVII wieku, w czasie wojen szwedzkich, uległa zniszczeniu, następnie została odbudowana. Na początku XVIII wieku stan techniczny świątyni uległ pogorszeniu. W 1740 roku kościół został wyremontowany. Około 1770 roku dach uległ zawaleniu, natomiast ściany boczne zostały zniszczone. Świątynia została odbudowana po 1775 roku, zapewne około 1780 roku, pod kierunkiem mistrza murarskiego Wojciecha Szklanowskiego z Włocławka, dzięki staraniom i kosztem ówczesnego proboszcza Ignacego Gozdawy Małowieskiego. W tym czasie została rozebrana wieża kościelna. W 1902 roku został ozłocony krzyż. W 1903 roku została zamurowana wieża i loża w świątyni. Na jej miejscu został powieszony obraz Opatrzności Bożej. W 1904 roku świątynia została gruntownie odrestaurowana: zostały zbudowane szczyty budowli, kruchta i kaplica. We wrześniu 1939 roku, podczas nalotów został uszkodzony dach. Naprawiono go w 1945 roku.

Do wyposażenia świątyni należą: nagrobek rodziny Kryskich z XVI wieku, a także barokowa monstrancja wykonana na przełomie XVII i XVIII wieku, kilka barokowych kielichów, dwa relikwiarze, dwa późnogotyckie krucyfiksy z XVI stulecia i kilka obrazów: św. Stanisława Biskupa ze znakiem Xawerego Pillatiego, Serca Jezusa pędzla Kazimierza Alchamowicza, Św. Praksedy, namalowanego zapewne przez Antoniego Jabłońskiego – obraz pochodzi z poprzedniego kościoła, Przemienienia Pańskiego – kopia wzorowana na Rafaelu i Św. Stanisława Kostki – obraz znajdował się wcześniej w kaplicy domowej Kryskich.

Przypisy