Carlo Sforza: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PYTEK (dyskusja | edycje)
dodanie źródła informacji
drobne merytoryczne
 
(Nie pokazano 36 wersji utworzonych przez 26 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Polityk infobox
'''Carlo Sforza''' hrabia, włoski polityk i dyplomata , ( ur. [[24 stycznia]] [[1872]] w [[Montignoso]] (Lunigiana), zm. [[4 września]] [[1952]] w Rzymie ). Pochodził ze znanego włoskiego rodu [[Sforza]]. Pracował w służbie dyplomatycznej w [[Chiny|Chinach]], [[Belgia|Belgii]], [[Konstantynopol]]u. W latach ([[1919]]—[[1920]]) sekretarz stanu ministerstwa spraw zagranicznych, później ([[1920]]—[[1921]]) minister spraw zagranicznych, doprowadził do skutku [[traktaty w Rapallo|traktat w Rapallo]]. Przez krótki czas był [[ambasador]]em w [[Paryż]]u, ustąpił [[1922]] jako przeciwnik [[faszyzm]]u. Był autorem kilku książek o dyktaturach. Powtórnie został ministrem spraw zagranicznych w [[1947]] roku i był nim do śmierci.
| polityk = Carlo Sforza
| grafika = Carlo_Sforza_1921.jpg
| opis grafiki =
| data urodzenia = 24 stycznia 1872
| miejsce urodzenia = [[Montignoso]]
| data śmierci = 4 września 1952
| miejsce śmierci = [[Rzym]]
| funkcja = Minister spraw europejskich
| partia = [[Włoska Partia Republikańska]]
| od = 26 lipca 1951
| do = 4 września 1952
| poprzednik =
| następca =
| 2 funkcja = [[Ministrowie spraw zagranicznych Włoch|Minister spraw zagranicznych Włoch]]
| 2 partia = [[Włoska Partia Republikańska]]
| 2 od = 2 lutego 1947
| 2 do = 19 lipca 1951
| 2 poprzednik = [[Pietro Nenni]]
| 2 następca = [[Alcide De Gasperi]]
| imię i nazwisko = Carlo Sforza
| news =
| 3 funkcja = [[Ministrowie spraw zagranicznych Włoch|Minister spraw zagranicznych Włoch]]
| 3 partia = [[Włoska Partia Republikańska]]
| 3 następca = [[Pietro Tommasi della Torretta]]
| 3 do = 4 lipca 1921
| 3 od = 16 czerwca 1920
| 3 poprzednik = [[Vittorio Scialoja]]
| odznaczenia = {{order|OA}} {{order|OSML|KOMM}} {{order|OSML|OM}} {{order|OSML|KM}} {{order|OKW|KW}} {{order|OKW|WO}} {{order|OKW|K}} {{order|OKW|O}} {{order|OKW|R}} {{order|KOGW|KKW}}
| commons = Category:Carlo Sforza (politician)
| quote =
}}
'''Carlo Sforza''' (ur. [[24 stycznia]] [[1872]] w [[Montignoso]], zm. [[4 września]] [[1952]] w [[Rzym]]ie<ref>{{encyklopedia PWN|id=3974426|tytuł=Sforza Carlo|data dostępu=2023-06-17}}</ref>) – hrabia, [[Włochy|włoski]] [[polityk]] i [[dyplomata]], mąż stanu<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Conte Carlo Sforza |data dostępu = 2023-06-17 |opublikowany = Britannica |url = https://www.britannica.com/biography/Conte-Carlo-Sforza |język = en}}</ref>. W latach 1947–1951 oraz 1920–1921 minister spraw zagranicznych, a od 1951 do 1952 minister spraw europejskich.


== Życiorys ==
{{Biografia stub}}
Uzyskał [[licencjat]] w dziedzinie [[Prawo|prawa]] na [[Uniwersytet w Pizie|uniwersytecie w Pizie]]<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Scheda senatore SFORZA Carlo |data dostępu = 2023-06-17 |opublikowany = notes9.senato.it |url = http://notes9.senato.it/Web/senregno.NSF/3b06b7313c966b4dc125711400599aa3/974cc118280f5d5e4125646f00609579?OpenDocument}}</ref>. W 1896 roku rozpoczął działalność dyplomatyczną<ref name=":0" />. Służył w Kairze, Paryżu, Konstantynopolu, Pekinie, Bukareszcie, Madrycie, Londynie i Belgradzie<ref name=":0" />.


23 grudnia 1909 roku został szefem gabinetu ministra spraw zagranicznych, którym pozostał do 20 maja 1910 roku<ref name=":1" />. 23 czerwca 1919 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. W sierpniu tego samego roku został [[Senat (Włochy)|senatorem]]<ref name=":1" />. 21 maja 1920 roku zakończył urząd podsekretarza stanu. 16 czerwca tego samego roku powrócił do rządu jako minister spraw zagranicznych.


W latach 1919–1920 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w latach 1920–1921 ministrem spraw zagranicznych<ref name=":0" />. W 1922 roku został mianowany ambasadorem we Francji<ref name=":0" />. Z funkcji zrezygnował dziewięć miesięcy później powołując się na niechęć współpracy z Benito Mussolinim<ref name=":0" />. Wyjechał za granicę, do 1939 roku mieszkał w Belgii, a następnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako wykładowca<ref name=":0" />. Do Włoch powrócił w 1943 roku<ref name=":0" />. 22 kwietnia 1944 roku został powołany na stanowisko ministra bez teki ds. sankcji przeciwko faszyzmowi, którym pozostał do 10 grudnia 1944 roku<ref name=":1" />.


=== Po 1945 roku ===
* '''Źródło'''
22 września 1945 roku został przewodniczącym ''Consluta'', tymczasowego [[Parlament Włoch|parlamentu Włoch]]<ref name=":1" />. Pozostał nim do 2 czerwca 1946 roku<ref name=":1" />. 2 lutego 1947 roku został powołany w skład rządu [[Alcide De Gasperi]]ego jako minister spraw zagranicznych<ref name=":0" /><ref name=":1" />. 16 lipca 1951 roku złożył rezygnację z funkcji ze względu na zły stan zdrowia<ref name=":0" /><ref name=":1" />. 26 lipca tego samego roku został ministrem spraw europejskich, którym pozostał do śmierci<ref name=":1" />. Jego wpływ pomógł dołączyć Włochom do [[Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju|Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju]] oraz [[NATO]]<ref name=":0" />.
* ''Wielka ilustrowana encyklopedia Gutenberga'' (1929-1934, Kraków)
* ''Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego'' (tom 8)


== Życie prywatne ==
[[Kategoria:Włoscy politycy|Sforza, Carlo]]
Był domniemanym biologicznym ojcem polskiego publicysty [[Konstanty Jeleński|Konstantego Jeleńskiego]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim |data = 2020-06-26 |data dostępu = 2023-06-17 |opublikowany = dzieje.pl |url = https://dzieje.pl/ksiazki/kot-opowiesc-o-konstantym-jelenskim |język = pl}}</ref>. Wziął ślub z Valentiną Errambault de Dudzeele, z którą miał córkę, Fiamettę<ref name=":1" />.
[[Kategoria:Włoscy dyplomaci|Sforza, Carlo]]
[[Kategoria:Sforzowie|Sforza, Carlo]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1872|Sforza, Carlo]]
[[Kategoria:Zmarli w 1952|Sforza, Carlo]]
[[Kategoria:Na podstawie starych encyklopedii|Sforza, Carlo]]


== Odznaczenia i wyróżnienia ==
[[de:Carlo Sforza]]
* Kawaler [[Order Świętych Maurycego i Łazarza|Orderu Świętych Maurycego i Łazarza]] (1907)<ref name=":1" />
[[en:Carlo Sforza]]
* Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1910)<ref name=":1" />
[[fr:Carlo Sforza]]
* Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (1916)<ref name=":1" />
[[it:Carlo Sforza]]
* Kawaler [[Order Korony Włoch|Orderu Korony Włoch]] (1903)<ref name=":1" />
[[nl:Carlo Sforza]]
* Oficer Orderu Korony Włoch (1908)<ref name=":1" />
* Komandor Orderu Korony Włoch (1913)<ref name=":1" />
* Wielki Oficer Orderu Korony Włoch (1917)<ref name=":1" />
* Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch (1920)<ref name=":1" />
* Kawaler [[Order Annuncjaty|Orderu Annuncjaty]] (1920)<ref name=":1" />
* Kawaler Krzyża Wielkiego [[Order Kolonialny Gwiazdy Włoch|Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch]] (1920)<ref>''Dziennik Urzędowy Królestwa Włoch'' nr 94 z dnia 26 kwietnia 1926, Strona 1702</ref>

== Przypisy ==
{{Przypisy}}

{{Kontrola autorytatywna}}

{{SORTUJ:Sforza, Carlo}}
[[Kategoria:Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Włoskiej]]
[[Kategoria:Ministrowie spraw zagranicznych Królestwa Włoch (1861–1946)]]
[[Kategoria:Sforzowie|Carlo]]
[[Kategoria:Ambasadorowie Włoch we Francji]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętych Maurycego i Łazarza]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Annuncjaty]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Korony Włoch]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Kolonialnym Gwiazdy Włoch]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1872]]
[[Kategoria:Zmarli w 1952]]

Aktualna wersja na dzień 23:24, 22 paź 2023

Carlo Sforza
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1872
Montignoso

Data i miejsce śmierci

4 września 1952
Rzym

Minister spraw europejskich
Okres

od 26 lipca 1951
do 4 września 1952

Przynależność polityczna

Włoska Partia Republikańska

Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres

od 2 lutego 1947
do 19 lipca 1951

Przynależność polityczna

Włoska Partia Republikańska

Poprzednik

Pietro Nenni

Następca

Alcide De Gasperi

Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres

od 16 czerwca 1920
do 4 lipca 1921

Przynależność polityczna

Włoska Partia Republikańska

Poprzednik

Vittorio Scialoja

Następca

Pietro Tommasi della Torretta

Odznaczenia
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Wielki Oficer Orderu Korony Włoch Komandor Orderu Korony Włoch Oficer Orderu Korony Włoch Kawaler Orderu Korony Włoch Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch

Carlo Sforza (ur. 24 stycznia 1872 w Montignoso, zm. 4 września 1952 w Rzymie[1]) – hrabia, włoski polityk i dyplomata, mąż stanu[2]. W latach 1947–1951 oraz 1920–1921 minister spraw zagranicznych, a od 1951 do 1952 minister spraw europejskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał licencjat w dziedzinie prawa na uniwersytecie w Pizie[3]. W 1896 roku rozpoczął działalność dyplomatyczną[2]. Służył w Kairze, Paryżu, Konstantynopolu, Pekinie, Bukareszcie, Madrycie, Londynie i Belgradzie[2].

23 grudnia 1909 roku został szefem gabinetu ministra spraw zagranicznych, którym pozostał do 20 maja 1910 roku[3]. 23 czerwca 1919 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. W sierpniu tego samego roku został senatorem[3]. 21 maja 1920 roku zakończył urząd podsekretarza stanu. 16 czerwca tego samego roku powrócił do rządu jako minister spraw zagranicznych.

W latach 1919–1920 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w latach 1920–1921 ministrem spraw zagranicznych[2]. W 1922 roku został mianowany ambasadorem we Francji[2]. Z funkcji zrezygnował dziewięć miesięcy później powołując się na niechęć współpracy z Benito Mussolinim[2]. Wyjechał za granicę, do 1939 roku mieszkał w Belgii, a następnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako wykładowca[2]. Do Włoch powrócił w 1943 roku[2]. 22 kwietnia 1944 roku został powołany na stanowisko ministra bez teki ds. sankcji przeciwko faszyzmowi, którym pozostał do 10 grudnia 1944 roku[3].

Po 1945 roku[edytuj | edytuj kod]

22 września 1945 roku został przewodniczącym Consluta, tymczasowego parlamentu Włoch[3]. Pozostał nim do 2 czerwca 1946 roku[3]. 2 lutego 1947 roku został powołany w skład rządu Alcide De Gasperiego jako minister spraw zagranicznych[2][3]. 16 lipca 1951 roku złożył rezygnację z funkcji ze względu na zły stan zdrowia[2][3]. 26 lipca tego samego roku został ministrem spraw europejskich, którym pozostał do śmierci[3]. Jego wpływ pomógł dołączyć Włochom do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz NATO[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był domniemanym biologicznym ojcem polskiego publicysty Konstantego Jeleńskiego[4]. Wziął ślub z Valentiną Errambault de Dudzeele, z którą miał córkę, Fiamettę[3].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sforza Carlo, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-17].
  2. a b c d e f g h i j k Conte Carlo Sforza [online], Britannica [dostęp 2023-06-17] (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Scheda senatore SFORZA Carlo [online], notes9.senato.it [dostęp 2023-06-17].
  4. Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim [online], dzieje.pl, 26 czerwca 2020 [dostęp 2023-06-17] (pol.).
  5. Dziennik Urzędowy Królestwa Włoch nr 94 z dnia 26 kwietnia 1926, Strona 1702