Lajos Asztalos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lajos Asztalos
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1889
Pecz

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1956
Budapeszt

Obywatelstwo

Królestwo SHS
Jugosławia
Jugosławia
Węgry

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1950)

Lajos Asztalos (ur. 29 lipca 1889 w Peczu, zm. 1 listopada 1956 w Budapeszcie) – szachista węgierski, mistrz międzynarodowy od 1950, sędzia klasy międzynarodowej (International Arbiter) od 1951, profesor filozofii.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Od zakończenia I wojny światowej do 1942 r. mieszkał w Jugosławii, której barwy reprezentował na olimpiadach w latach 1927 i 1931[1]. Był uczestnikiem wielu turniejów międzynarodowych, sukcesy odnosząc m.in. w Koszycach (1918 – V m.), Gyorze (1924 – III m.), Bardiowie (1926 – III m.) oraz Kecskemét (1927 – IV m.).

W 1948 r. zakończył karierę sportową i poświęcił się pracy społecznej. Przez wiele lat pełnił funkcję wiceprezesa węgierskiej federacji szachowej. Był także sekretarzem stałej komisji kwalifikacyjnej FIDE. Napisał kilka książek szachowych.

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lutym 1917 r., zajmował wówczas 11. miejsce na świecie[2].

W latach 1958–1971 rozegrano na Węgrzech trzynaście memoriałowych turniejów poświęconych pamięci Lajosa Asztalosa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]