Petru Groza: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:12, 30 gru 2007

Petru Groza (ur. 7 grudnia 1884 - zm. 7 stycznia 1958) - rumuński polityk, premier w latach 1945-1952.

Przez swoich przeciwników politycznych nazywany Czerwonym Burżujem, był jedną z głównych postaci na politycznej scenie Rumunii w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach 1945-1952. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną Frontem Oraczy (rum. Frontul Plugarilor) w czasie Wielkiego Kryzysu. Został premierem w 1945, gdy Nicolae Rădescu, generał został premierem Rumunii po obaleniu rządów Iony Antonescu i przejścia Rumunii na stronę koalicji antyhitlerowskiej,został zmuszony do rezygnacji pod przez komisarza ludowego ds. zagranicznych ZSRR Andrieja Wyszynskiego.W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha Michał I zmuszony został do abdykacji, po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia ZSRR, Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez Gheorghe Gheorghiu-Deja w 1952 roku.

Szablon:Przewodniczący SRR

Szablon:Władca-Premier Rumunii

[a-1] Jako wiceprzewodniczący

[b-2] Kolegialna głowa państwa

[c-3] Głowa państwa jako przewodniczący Frontu Ocalenia Narodowego (1989–1990), a następnie
przewodniczący Tymczasowej Rady Jedności Narodowej (1990)

[d-4] Jako przewodniczący Senatu

[A]

[B]

[C]

[D]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Image:Petru Groza joben.jpg|right|thumb|Petru Groza]]'''Petru Groza''' (ur. [[7 grudnia]] [[1884]] - zm. [[7 stycznia]] [[1958]]) - rumuński polityk, [[premierzy Rumunii|premier]] w latach [[1945]]-[[1952]].
-Przez swoich przeciwników politycznych nazywany ''Czerwonym Burżujem'', był jedną z głównych postaci na politycznej scenie [[Rumunia|Rumunii]] w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach [[1945]]-[[1952]]. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną [[Front Oraczy|Frontem Oraczy]] ([[język rumuński|rum.]] ''Frontul Plugarilor'') w czasie [[Wielki Kryzys|Wielkiego Kryzysu]]. Został premierem w [[1945]], gdy [[Nicolae Rădescu]], generał został premierem Rumunii po obaleniu rządów [[Ion Antonescu|Iony Antonescu]] i przejścia Rumunii na stronę [[koalicja antyhitlerowska|koalicji antyhitlerowskiej]],został zmuszony do rezygnacji pod przez [[ komisarza ludowego ds. zagranicznych [[ZSRR]] [[Andriej Wyszynski|Andrieja Wyszynskiego]].W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha [[Michał I Hohenzollern-Sigmaringen|Michał I]] zmuszony został do [[abdykacja|abdykacji]], po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia [[ZSRR]], Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez [[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]a w [[1952]] roku.
+Przez swoich przeciwników politycznych nazywany ''Czerwonym Burżujem'', był jedną z głównych postaci na politycznej scenie [[Rumunia|Rumunii]] w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach [[1945]]-[[1952]]. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną [[Front Oraczy|Frontem Oraczy]] ([[język rumuński|rum.]] ''Frontul Plugarilor'') w czasie [[Wielki Kryzys|Wielkiego Kryzysu]]. Został premierem w [[1945]], gdy [[Nicolae Rădescu]], generał został premierem Rumunii po obaleniu rządów [[Ion Antonescu|Iony Antonescu]] i przejścia Rumunii na stronę [[koalicja antyhitlerowska|koalicji antyhitlerowskiej]],został zmuszony do rezygnacji pod przez komisarza ludowego ds. zagranicznych [[ZSRR]] [[Andriej Wyszynski|Andrieja Wyszynskiego]].W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha [[Michał I Hohenzollern-Sigmaringen|Michał I]] zmuszony został do [[abdykacja|abdykacji]], po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia [[ZSRR]], Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez [[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]a w [[1952]] roku.
 {{clear}}

Przewodniczący Tymczasowego Prezydium	Constantin Parhon (1947–1948) Ștefan Voitec, Gheorghe Stere, Ion Niculi i Mihail Sadoveanu (p.o., 1947–1948)^[A]
Przewodniczący Prezydium Wielkiego Zgromadzenia Narodowego	Constantin Parhon (1948–1952) Petru Groza (1952–1958) Mihail Sadoveanu i Anton Moisescu (p.o., 1958)^[A] Ion Gheorghe Maurer (1958–1961)
Przewodniczący Rady Państwa	Gheorghe Gheorghiu-Dej (1961–1965) Ion Gheorghe Maurer, Ștefan Voitec i Avram Bunaciu (p.o., 1965)^[A] Chivu Stoica (1965–1967) Nicolae Ceaușescu (1967–1989)
Prezydenci	Nicolae Ceaușescu (1974–1989) Front Ocalenia Narodowego (1989)^[B] Ion Iliescu (1989–1990)^[C] Ion Iliescu (1990–1996) Emil Constantinescu (1996–2000) Ion Iliescu (2000–2004) Traian Băsescu (2004–2014) Nicolae Văcăroiu (p.o., 2007)^[D] Crin Antonescu (p.o., 2012)^[D] Klaus Iohannis (od 2014)