Gustaw Dobrucki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Witold1977 (dyskusja | edycje) nowe hasło |
kat., drobne techniczne |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
{{Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego}} |
{{Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego}} |
||
{{DEFAULTSORT:Dobrucki, Gustaw}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Ginekolodzy]] |
||
[[Kategoria:Polscy lekarze |
[[Kategoria:Polscy lekarze]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Polscy ministrowie edukacji]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Senatorowie I kadencji (1922-1927)]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1873]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 1943]] |
Wersja z 13:53, 1 maj 2008
Gustaw Karol Dobrucki (ur. 4 kwietnia 1873 w Mizuniu - zm. 12 czerwca 1943 w Warszawie) - polski chirurg ginekolog, polityk, minister.
Był synem inspektora leśnictwa Wiktora Dobruckiego i Matyldy Lettner. Jego małżonką była Janina Berezowska, z którą miał dwie córki.
W latach 1922 - 1927 był senatorem. Od 9 stycznia 1927 do 27 czerwca 1928 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Józefa Piłsudskiego. Jako minister wprowadził m.in. obowiązek nauczania języka białoruskiego w gimnazjach na terenach zamieszkałych w większości przez Białorusinów.
Od 1928 mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską.
Gustaw Dobrucki zmarł 12 czerwca 1943 i został pochowany na warszawskich Powązkach.
Źródło
- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I (A-D), Wydawnictwo Sejmowe 1998