Petru Groza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: da:Petru Groza |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Grafika:Petru Groza joben.jpg|right|thumb|Petru Groza]]'''Petru Groza''' (ur. [[7 grudnia]] [[1884]] - zm. [[7 stycznia]] [[1958]]) - rumuński polityk, [[premierzy Rumunii|premier]] w latach [[1945]]-[[1952]]. |
||
Przez swoich przeciwników politycznych nazywany ''Czerwonym Burżujem'', był jedną z głównych postaci na politycznej scenie [[Rumunia|Rumunii]] w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach [[1945]]-[[1952]]. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną [[Front Oraczy|Frontem Oraczy]] ([[język rumuński|rum.]] ''Frontul Plugarilor'') w czasie [[Wielki Kryzys|Wielkiego Kryzysu]]. Został premierem [[6 marca]] [[1945]], gdy generał [[:en:Nicolae Rădescu|Nicolae Rădescu]], desygnowany przez króla [[Michał I Hohenzollern-Sigmaringen|Michała I]] premierem Rumunii [[7 grudnia]] [[1944]] w nadziei powstrzymania pełzającego przejmowania władzy przez komunistów przy wsparciu [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] i [[NKWD]]<ref>Bezpośrednio po obaleniu pod kierownictwem króla Michała I rządów [[Ion Antonescu|Iony Antonescu]] i przejściu Rumunii na stronę [[koalicja antyhitlerowska|koalicji antyhitlerowskiej]] premierem został [[:en:Constantin Sănătescu|Constantin Sănătescu]]</ref>,został zmuszony do rezygnacji pod przez komisarza ludowego ds. zagranicznych [[ZSRR]] [[Andriej Wyszynski|Andrieja Wyszynskiego]] w konsekwencji ustaleń [[konferencja jałtańska|konferencji jałtańskiej]]. W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha zmuszony został do [[abdykacja|abdykacji]], po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia [[ZSRR]], Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez [[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]a w [[1952]] roku. |
Przez swoich przeciwników politycznych nazywany ''Czerwonym Burżujem'', był jedną z głównych postaci na politycznej scenie [[Rumunia|Rumunii]] w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach [[1945]]-[[1952]]. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną [[Front Oraczy|Frontem Oraczy]] ([[język rumuński|rum.]] ''Frontul Plugarilor'') w czasie [[Wielki Kryzys|Wielkiego Kryzysu]]. Został premierem [[6 marca]] [[1945]], gdy generał [[:en:Nicolae Rădescu|Nicolae Rădescu]], desygnowany przez króla [[Michał I Hohenzollern-Sigmaringen|Michała I]] premierem Rumunii [[7 grudnia]] [[1944]] w nadziei powstrzymania pełzającego przejmowania władzy przez komunistów przy wsparciu [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] i [[NKWD]]<ref>Bezpośrednio po obaleniu pod kierownictwem króla Michała I rządów [[Ion Antonescu|Iony Antonescu]] i przejściu Rumunii na stronę [[koalicja antyhitlerowska|koalicji antyhitlerowskiej]] premierem został [[:en:Constantin Sănătescu|Constantin Sănătescu]]</ref>,został zmuszony do rezygnacji pod przez komisarza ludowego ds. zagranicznych [[ZSRR]] [[Andriej Wyszynski|Andrieja Wyszynskiego]] w konsekwencji ustaleń [[konferencja jałtańska|konferencji jałtańskiej]]. W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha zmuszony został do [[abdykacja|abdykacji]], po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia [[ZSRR]], Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez [[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]a w [[1952]] roku. |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
{{Przewodniczący SRR|urząd=Przewodniczący Rumuńskiej Republiki Ludowej|lata=1952 - 1958|poprzednik=[[Constantin Parhon]]|następca=[[Ion Gheorghe Maurer]]}} |
{{Przewodniczący SRR|urząd=Przewodniczący Rumuńskiej Republiki Ludowej|lata=1952 - 1958|poprzednik=[[Constantin Parhon]]|następca=[[Ion Gheorghe Maurer]]}} |
||
{{Władca-Premier Rumunii|urząd=Premier Rumunii|lata=od 1945 do 1955|poprzednik=[[Nicolae Rădescu]]|następca=[[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]}} |
{{Władca-Premier Rumunii|urząd=Premier Rumunii|lata=od 1945 do 1955|poprzednik=[[Nicolae Rădescu]]|następca=[[Gheorghe Gheorghiu-Dej]]}} |
||
| Linia 12: | Linia 11: | ||
{{Prezydenci Rumunii}} |
{{Prezydenci Rumunii}} |
||
{{DEFAULTSORT:Groza}} |
|||
[[Kategoria:Rumuńscy politycy|Groza]] |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Premierzy Rumunii]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Prezydenci Rumunii]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Rumuńscy politycy]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Urodzeni w 1884]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1958]] |
|||
[[da:Petru Groza]] |
[[da:Petru Groza]] |
||
Wersja z 15:09, 15 lip 2008
Petru Groza (ur. 7 grudnia 1884 - zm. 7 stycznia 1958) - rumuński polityk, premier w latach 1945-1952.
Przez swoich przeciwników politycznych nazywany Czerwonym Burżujem, był jedną z głównych postaci na politycznej scenie Rumunii w okresie międzywojennym. Po wojnie został premierem rządu koalicyjnego w latach 1945-1952. Groza założył radykalną organizację rolników nazywaną Frontem Oraczy (rum. Frontul Plugarilor) w czasie Wielkiego Kryzysu. Został premierem 6 marca 1945, gdy generał Nicolae Rădescu, desygnowany przez króla Michała I premierem Rumunii 7 grudnia 1944 w nadziei powstrzymania pełzającego przejmowania władzy przez komunistów przy wsparciu Armii Czerwonej i NKWD[1],został zmuszony do rezygnacji pod przez komisarza ludowego ds. zagranicznych ZSRR Andrieja Wyszynskiego w konsekwencji ustaleń konferencji jałtańskiej. W czasie kadencji Grozy, rumuński monarcha zmuszony został do abdykacji, po tym jak państwo stało się oficjalnie republiką ludową. Pomimo, iż jego władza jako premiera była uzależniona od wsparcia ZSRR, Groza utrzymywał się na tym stanowisku do czasu zastąpienia go przez Gheorghe Gheorghiu-Deja w 1952 roku.
- ↑ Bezpośrednio po obaleniu pod kierownictwem króla Michała I rządów Iony Antonescu i przejściu Rumunii na stronę koalicji antyhitlerowskiej premierem został Constantin Sănătescu
Szablon:Władca-Premier Rumunii
| Przewodniczący Tymczasowego Prezydium |
|
|---|---|
| Przewodniczący Prezydium Wielkiego Zgromadzenia Narodowego |
|
| Przewodniczący Rady Państwa |
|
| Prezydenci |
|
