Stefan Kostrzewski

Stefan Franciszek Kostrzewski (ur. 4 sierpnia 1902 w Łodzi, zm. 24 lutego 1999 w Cambridge w Kanadzie) - polski lekkoatleta, wielokrotny mistrz i rekordzista Polski, dwukrotny olimpijczyk.

Wychowanek Łódzkiego Klubu Sportowego (pierwszy mistrz Polski w barwach tego Klubu), w którym startował do 1923 roku. Następnie w latach 1923-1937 reprezentował barwy AZS Warszawa.

Był biegaczem, który z powodzeniem startował na różnych dystansach. Dwadzieścia siedem razy zdobywał tytuł mistrza Polski:

• bieg na 400 m - 1927
• bieg na 800 m - 1925, 1926, 1927, 1928 i 1929
• bieg na 5000 m - 1923
• bieg na 110 m przez płotki - 1926
• bieg na 400 m przez płotki - 1924, 1925, 1926, 1927, 1928, 1929 i 1934
• bieg na 3000 m z przeszkodami - 1929
• bieg na 3000 m drużynowo - 1924
• sztafeta 4 x 100 m - 1924, 1926, 1929 i 1934
• sztafeta 4 x 400 m - 1924, 1925, 1926, 1927, 1928 i 1937

Ponadto zdobył czternaście medali srebrnych i trzy brązowe.

Również 27 razy ustanawiał lekkoatletyczne rekordy Polski w biegach na 400 m, 800 m, 1500 m, 2000 m, 110 m ppł., 400 m ppł. oraz w sztafetach.

Dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. W Paryżu 1924 wystąpił na 800 m i 1500 m, a w Amsterdamie 1928 na 400 m, 400 m ppł. i w sztafecie 4 x 400 m. Z wyjątkiem biegu na 400 m przez płotki, gdzie doszedł do półfinału, odpadał w przedbiegach.

Znaczące sukcesy odnosił na Akademickich Mistrzostwach Świata. W 1924 w Warszawie zwyciężył na 800 m, 400 m ppł., 3000 m drużynowo oraz sztafetach 4 x 100 m i 4 x 400 m. Zdobył także srebrne madale na 3000 m oraz w sztafecie 100+200+400+800 m oraz brązowy medal na 1500 m. Na mistrzostwach w Rzymie w 1927 zdobył brązowe medale na 110 m ppł i w sztafecie 4 x 400 m, a w Paryżu w 1928 srebrny medal na 400 m ppł.

Rekordy życiowe:

• bieg na 200 m - 23,8
• bieg na 400 m - 50,0
• bieg na 800 m - 1:55,0
• bieg na 1500 m - 4:10,0
• bieg na 5000 m - 16:56,8
• bieg na 110 m przez płotki - 15,9
• bieg na 400 m przez płotki - 54,2

W 1. Plebiscycie Przeglądu Sportowego (1926) zajął 4. miejsce. W 1927 był trzeci, w 1928 i w 1929 czwarty, a w 1933 siódmy.

Z wykształcenia był architektem. Walczył w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. Był internowany na Węgrzech, Brał udział w walkach we Francji w 1940, a następnie walczył w szeregach 1 Dywizji Pancernej. Osiągnął stopień kapitana.

Po II wojnie światowej nie wrócił do Polski. Zamieszkał w Kanadzie, gdzie pracował jako architekt w mieście Galt (obecnie Cambridge). Tam zmarł.

Źródła:

• Ryszard Wryk, Sport olimpijski w Polsce 1919-1939, ISBN 83-7177-278-5

Link zewnętrzny:

• Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl