Punkt konstrukcyjny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 18:51, 7 sty 2009

Punkt konstrukcyjny (punkt krytyczny, punkt kalkulacyjny, punkt K) - linia umieszczona na skoczni narciarskiej, w miejscu zależnym od rodzaju skoczni, według której ustala się noty za odległość skoku w Pucharze Świata, Pucharze Kontynentalnym i Letniej Grand Prix.

Punkt konstrukcyjny na skoczniach małych umieszczony jest w granicach od 20 do 45 metrów, na skoczniach średnich od 46 do 74 metrów, na skoczniach normalnych od 75 do 99 metrów, na skoczniach dużych od 100 do 169 metrów, a na skoczniach mamucich od 170 metrów. Według FIS obiekty o punkcie krytycznym umieszczonym poniżej 20 metra nie są skoczniami.

W międzynarodowych zawodach w skokach narciarskich od linii tej ustalana jest punktacja, tzn. za każdy metr powyżej punktu K zawodnik otrzymuje odpowiednio więcej punktów, zaś za każdy metr przed punktem K zawodnik otrzymuje odpowiednio mniej punktów. Na skoczniach dużych za osiągnięcie punktu K zawodnik otrzymuje 60 punktów, a za każdy metr więcej otrzymuje dodatkowe 1,8 punktu. Na skoczniach normalnych sytuacja jest podobna, jednak za każdy dodatkowy metr skoczek otrzymuje 2 punkty. Zupełnie inaczej jest w przypadku skoczni mamucich, na których za osiągnięcie punktu kalkulacyjnego otrzymuje się 120 punktów, lecz za każdy metr jedynie 1,2 punktu.

Punkt K na poszczególnych skoczniach

na skoczniach małych - od 20 do 49 metrów
na skoczniach średnich - od 50 do 84 metrów
na skoczniach normalnych - od 75 do 99 metrów
na skoczniach dużych - od 100 a 169 metrów
na skoczniach mamucich - od 170 metrów

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Punkt konstrukcyjny''' (''punkt krytyczny, punkt kalkulacyjny, punkt K'') - linia umieszczona na [[Skocznia narciarska|skoczni narciarskiej]], w miejscu zależnym od rodzaju skoczni, według której ustala się noty za odległość skoku w [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata]], [[Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich|Pucharze Kontynentalnym]] i [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich|Letniej Grand Prix]].
-Punkt konstrukcyjny na skoczniach małych umieszczony jest w granicach od 20 do 45 metrów, na skoczniach średnich od 46 do 74 metrów, na skoczniach normalnych od 75 do 99 metrów, na skoczniach dużych od 100 do 130 metrów, a na skoczniach mamucich od 170 metrów. Według [[Międzynarodowa Federacja Narciarska|FIS]] obiekty o punkcie krytycznym umieszczonym poniżej 20 metra nie są skoczniami.
+Punkt konstrukcyjny na skoczniach małych umieszczony jest w granicach od 20 do 45 metrów, na skoczniach średnich od 46 do 74 metrów, na skoczniach normalnych od 75 do 99 metrów, na skoczniach dużych od 100 do 169 metrów, a na skoczniach mamucich od 170 metrów. Według [[Międzynarodowa Federacja Narciarska|FIS]] obiekty o punkcie krytycznym umieszczonym poniżej 20 metra nie są skoczniami.
 W międzynarodowych zawodach w [[Skoki narciarskie|skokach narciarskich]] od linii tej ustalana jest punktacja, tzn. za każdy [[metr]] powyżej punktu K zawodnik otrzymuje odpowiednio więcej punktów, zaś za każdy metr przed punktem K zawodnik otrzymuje odpowiednio mniej punktów. Na skoczniach dużych za osiągnięcie punktu K zawodnik otrzymuje 60 punktów, a za każdy metr więcej otrzymuje dodatkowe 1,8 punktu. Na skoczniach normalnych sytuacja jest podobna, jednak za każdy dodatkowy metr skoczek otrzymuje 2 punkty. Zupełnie inaczej jest w przypadku skoczni mamucich, na których za osiągnięcie punktu kalkulacyjnego otrzymuje się 120 punktów, lecz za każdy metr jedynie 1,2 punktu.