Normalna skocznia narciarska
Normalna skocznia narciarska – typ skoczni narciarskiej pod względem wielkości plasujący się pomiędzy skoczniami średnimi a dużymi.
Według standardów przyjętych przez Międzynarodową Federację Narciarską skocznia klasyfikowana jest jako normalna, gdy jej rozmiar (HS) wynosi pomiędzy 85 a 109 m. Punkt konstrukcyjny takiej skoczni umieszczony ma być pomiędzy 75 a 99 m[1].
Podczas zawodów Pucharu Świata rozgrywano początkowo od 7 do 10 konkursów w sezonie na normalnych skoczniach (najwięcej - 10 - w sezonie 1986/1987), jednak w latach 90. XX w. zaczęto odchodzić od rozgrywania tego typu konkursów. Po raz pierwszy w historii Pucharu Świata żadnego konkursu na skoczni normalnej nie rozegrano w sezonie 2000/2001 (planowany był jeden taki konkurs, ale został odwołany). Później, w XXI wieku w ramach Pucharu Świata na skoczniach normalnych rozegrano łącznie już tylko 17 konkursów (13 indywidualnych, 2 drużynowe i 2 drużynowe mieszane):
- sześć na skoczni Lysgårdsbakken w norweskim Lillehammer: w sezonach 2011/2012 i 2015/2016 konkursy indywidualne oraz w sezonach 2012/2013 i 2013/2014 za każdym razem indywidualny oraz drużynowy mieszany,
- cztery na skoczni Villacher Alpenarena w austriackim Villach: w sezonie 2001/2002 drużynowy i indywidualny oraz w sezonie 2007/2008 dwa indywidualne, w tym jeden przeniesiony ze skoczni w Kranju,
- trzy na skoczni Salpausselkä w fińskim Lahti: w sezonie 2008/2009 indywidualny oraz w sezonie 2011/2012 drużynowy i indywidualny,
- dwa na olimpijskiej skoczni Russkije Gorki w rosyjskim Soczi, a właściwie w Krasnej Polanie, w sezonie 2012/2013 jako tzw. próba przedolimpijska (indywidualne),
- jeden na skoczni Alpensia Jumping Park w koreańskim Pjongczang w sezonie 2016/2017, indywidualny,
Wszystkie konkursy w Lahti, konkursy w Kuopio i Pjongczang oraz jeden z dwóch konkursów w Krasnej Polanie i konkurs z sezonu 2015/2016 w Lillehammer były zresztą zaplanowane do rozegrania na skoczniach dużych, a przeniesiono je na skocznie normalne tylko z powodu trudnych warunków atmosferycznych.
Konkursy skoków na normalnej skoczni rozgrywane są podczas mistrzostw świata (od 1962 indywidualnie, a także w latach 1982-1997, 2001 i 2005 w drużynie) oraz podczas igrzysk olimpijskich. Na tego typu skoczniach rozgrywane są zawody podczas uniwersjady oraz mistrzostw świata juniorów.
Aktualnie mistrzem świata w skokach na takim obiekcie jest Dawid Kubacki, natomiast mistrzem olimpijskim Andreas Wellinger. Wśród pań zarówno mistrzynią olimpijską, jak i mistrzynią świata jest Maren Lundby.
Najlepsi zawodnicy trenują na skoczniach normalnych głównie po to, by skorygować błędy techniczne podczas wybicia z progu.
Normalne skocznie posiadające homologację FIS[edytuj | edytuj kod]
Stan na 22 lipca 2018
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skocznia klasyfikowana jest jako normalna ze względu na rozmiar wynoszący 109 m. Na podstawie punktu K ustalonego na 100 m uznana byłaby za dużą.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hans-Henri Gasser , Standards for the Construction of Jumping Hills - 2012, FIS, s. 7 [dostęp 2018-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-28] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Homologated Jumping Hills (ang.). fis-ski.com, 2018-07-22. [dostęp 2018-07-25].
|