Związek Jaszczurczy (XIV wiek): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
wikizacja, drobne techniczne
w których obronie, śląc ostre pisma
Linia 4: Linia 4:
Założycielami byli [[Mikołaj z Ryńska]], jego brat [[Jan z Pułkowa]] oraz [[Fryderyk z Kitnowa]] i [[Mikołaj z Kitnowa]]<ref>http://www.turystyka.torun.pl/index.php?strona=231&jezyk=1&back=1</ref>.
Założycielami byli [[Mikołaj z Ryńska]], jego brat [[Jan z Pułkowa]] oraz [[Fryderyk z Kitnowa]] i [[Mikołaj z Kitnowa]]<ref>http://www.turystyka.torun.pl/index.php?strona=231&jezyk=1&back=1</ref>.


Związek początkowo działał półjawnie i był tolerowany i zatwierdzony przez władze zakonne jako organizacja broniąca interesów szlacheckich. Od [[1410]] r. Związek Jaszczurczy działał tajnie. Po [[wielka wojna|wielkiej wojnie]] z [[Zakon Krzyżacki|Zakonem Krzyżackim]] doszło do prześladowań jego członków, w obronie których, w postaci ostrych pism do wielkiego mistrza [[Henryk von Plauen| Henryka von Plauena]] wystąpili król polski [[Władysław Jagiełło]], [[Witold (wielki książę litewski)|Wielki Książę Witold]] oraz [[marszałek wielki koronny]] [[Zbigniew z Brzezia]].
Związek początkowo działał półjawnie i był tolerowany i zatwierdzony przez władze zakonne jako organizacja broniąca interesów szlacheckich. Od [[1410]] r. Związek Jaszczurczy działał tajnie. Po [[wielka wojna|wielkiej wojnie]] z [[Zakon Krzyżacki|Zakonem Krzyżackim]] doszło do prześladowań jego członków, w których obronie, śląc ostre pisma do wielkiego mistrza [[Henryk von Plauen| Henryka von Plauena]] wystąpili król polski [[Władysław Jagiełło]], [[Witold (wielki książę litewski)|Wielki Książę Witold]] oraz [[marszałek wielki koronny]] [[Zbigniew z Brzezia]].


Wkrótce Związek Jaszczurczy rozszerzył działalność na inne tereny państwa krzyżackiego, wspierając przy tym wszystkie działania wojenne króla polskiego przeciwko Zakonowi. O zasługach związku świadczy chociażby udział w rokowaniach w [[1435]] r i podpis ówczesnego przywódcy Jaszczurkowców, [[Jan ze Szczuplinek|Jana ze Szczuplinek]] pod [[Pokój w Brześciu Kujawskim|traktatem pokojowym z Brześcia Kujawskiego]]. W [[1440]] Związek Jaszczurczy wszedł w skład [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]].
Wkrótce Związek Jaszczurczy rozszerzył działalność na inne tereny państwa krzyżackiego, wspierając przy tym wszystkie działania wojenne króla polskiego przeciwko Zakonowi. O zasługach związku świadczy chociażby udział w rokowaniach w [[1435]] r i podpis ówczesnego przywódcy Jaszczurkowców, [[Jan ze Szczuplinek|Jana ze Szczuplinek]] pod [[Pokój w Brześciu Kujawskim|traktatem pokojowym z Brześcia Kujawskiego]]. W [[1440]] Związek Jaszczurczy wszedł w skład [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]].

Wersja z 17:16, 21 lut 2010

Szablon:Historia stub

Związek Jaszczurczy (niem. Eidechsenbund) – tajna organizacja szlachty z ziemi chełmińskiej założona 24 lutego 1397 w Radzyniu Chełmińskim w celu obrony przed uciskiem krzyżackim. Założycielami byli Mikołaj z Ryńska, jego brat Jan z Pułkowa oraz Fryderyk z Kitnowa i Mikołaj z Kitnowa[1].

Związek początkowo działał półjawnie i był tolerowany i zatwierdzony przez władze zakonne jako organizacja broniąca interesów szlacheckich. Od 1410 r. Związek Jaszczurczy działał tajnie. Po wielkiej wojnie z Zakonem Krzyżackim doszło do prześladowań jego członków, w których obronie, śląc ostre pisma do wielkiego mistrza Henryka von Plauena wystąpili król polski Władysław Jagiełło, Wielki Książę Witold oraz marszałek wielki koronny Zbigniew z Brzezia.

Wkrótce Związek Jaszczurczy rozszerzył działalność na inne tereny państwa krzyżackiego, wspierając przy tym wszystkie działania wojenne króla polskiego przeciwko Zakonowi. O zasługach związku świadczy chociażby udział w rokowaniach w 1435 r i podpis ówczesnego przywódcy Jaszczurkowców, Jana ze Szczuplinek pod traktatem pokojowym z Brześcia Kujawskiego. W 1440 Związek Jaszczurczy wszedł w skład Związku Pruskiego.

Bibliografia

  • Polska Jagiellonów ( wyd. pierwsze PIW 1963, wyd. ostatnie Prószyński i S-ka 2007, ISBN: 978-83-7469-522-0 )

Zobacz też