Kościół Teatynów w Monachium: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
grafika |
m +pochówki |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Theatiner Kirche Muenchen.jpg|thumb| |
[[Plik:Theatiner Kirche Muenchen.jpg|thumb|240px|Kościół teatynów w Monachium]] |
||
[[Plik:Michael Wening Daß TheatinerCloster in München.jpg|thumb| |
[[Plik:Michael Wening Daß TheatinerCloster in München.jpg|thumb|240px|Kościół i klasztor teatynów w Monachium ok. 1700 r., grafika [[Michael Wening|M. Weninga]]]] |
||
[[Plik:München Theatinerkirche 2.jpg|thumb| |
[[Plik:München Theatinerkirche 2.jpg|thumb|240px|Kościół teatynów w Monachium - szczyt fasady]] |
||
'''Kościół Teatynów''' (niem. ''Theatinerkirche'', ang. ''Theatine Church'', fr. ''Église des Théatins'') – kościół katolicki pod wezwaniem [[Kajetan z Thieny|św. Kajetana]], znajdujący się przy Odeonsplatz w [[Monachium]], w [[Niemcy|Niemczech]]. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy [[Bawaria|Bawarii]]. |
'''Kościół Teatynów''' (niem. ''Theatinerkirche'', ang. ''Theatine Church'', fr. ''Église des Théatins'') – kościół katolicki pod wezwaniem [[Kajetan z Thieny|św. Kajetana]], znajdujący się przy Odeonsplatz w [[Monachium]], w [[Niemcy|Niemczech]]. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy [[Bawaria|Bawarii]]. |
||
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od [[Ferdynand Maria Bawarski|Ferdynanda]], [[Elektorzy Rzeszy|elektora Bawarii]] w latach [[1651]]-[[1670]], i jego małżonki [[Henrietta Adelajda Sabaudzka|Henrietty Adelajdy]] dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora [[Maksymilian II Emanuel|Maksymiliana II Emanuela]] (11 lipca [[1662]] |
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od [[Ferdynand Maria Bawarski|Ferdynanda]], [[Elektorzy Rzeszy|elektora Bawarii]] w latach [[1651]]-[[1670]], i jego małżonki [[Henrietta Adelajda Sabaudzka|Henrietty Adelajdy]] dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora [[Maksymilian II Emanuel|Maksymiliana II Emanuela]] (11 lipca [[1662]]). Na życzenie Henrietty wybrano zakon [[Teatyni|teatynów]], którzy mieli przyczynić się do odrodzenia miejscowego duchowieństwa diecezjalnego i rozwijać działalność misyjną. Do wykonania projektu zatrudniony został architekt [[Agostino Barelli]] z [[Bolonia|Bolonii]], natomiast kierownikiem budowy został ojciec [[Antonio Spinelli]] z zakonu teatynów. Wzorem dla Barelliego była macierzysta świątynia teatynów, kościół St. Andrea della Valle w [[Rzym]]ie. |
||
⚫ | Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia [[1663]] pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w [[1672]], co pozwoliło artyście [[Carlo Brentano Moretti|C. B. Morettiemu]] przystąpić do wykonania imponującej dekoracji [[Stiuk|stiukowej]] jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w [[1669]] [[Enrico Zuccalli]], który w [[1674]] opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach [[1676]]–[[1678]]. W [[1679]] został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w [[1690]] wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła. |
||
⚫ | Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat [[1765]]–[[1768]]. Powstał na życzenie księcia-elektora [[Maksymilian III Józef|Maksymiliana III Józefa]], a jego autorem był nadworny architekt [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]], mistrz [[Rokoko|rokoka]] - [[François de Cuvilliés]] Starszy. Nowe mauzoleum powstało w jednej z bocznych kaplic na prośbę [[Eduard von Riedel|E. von Riedela]] w [[1864]], dla króla Bawarii [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i jego małżonki, [[Maria Fryderyka Pruska|Marii Fryderyki]]. |
||
⚫ | Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia [[1663]] |
||
⚫ | Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: [[nastawa ołtarzowa]] (dzieło [[Antonio Zanchi|A. Zanchiego]]), [[tabernakulum]] oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (za wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już [[21 sierpnia]] [[1955]] odbyła się w niej pierwsza msza święta. |
||
⚫ | Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat [[1765]] |
||
⚫ | Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego [[barok]]u i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z [[transept]]em i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim [[Bęben (architektura)|bębnie]]. [[Rokoko]]wa fasada zwieńczona jest trójkątnym [[Szczyt (budownictwo)|szczytem]], w którym widoczny jest [[Kartusz (architektura)|kartusz]] z [[herb]]em elektorów bawarskich. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi [[Hełm (architektura)|hełmami]]. Wydatne [[Woluta|woluty]] na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni [[Santa Maria della Salute (Wenecja)|Santa Maria della Salute]]. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami. |
||
⚫ | Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: [[nastawa ołtarzowa]] (dzieło [[Antonio Zanchi|A. Zanchiego]]), [[tabernakulum]] oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (za wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już 21 sierpnia [[1955]] |
||
==Krypta== |
|||
⚫ | Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego [[barok]]u i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z [[transept]]em i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim [[Bęben (architektura)|bębnie]]. [[Rokoko]]wa fasada zwieńczona jest trójkątnym [[Szczyt (budownictwo)|szczytem]], w którym widoczny jest [[Kartusz (architektura)|kartusz]] z [[herb]]em elektorów bawarskich. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi [[Hełm (architektura)|hełmami]]. Wydatne [[Woluta|woluty]] na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni [[Santa Maria della Salute (Wenecja)|Santa Maria della Salute]]. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami. |
||
W [[Krypta|krypcie]] pod kościołem, podobnie jak w [[Kościół św. Michała w Monachium|kościele św. Michała]] i [[Katedra Najświętszej Marii Panny w Monachium|katedrze św. Marii Panny]], znajdują się groby wielu członków rodu Wittelsbachów i ich małżonek. Pochowani zostali tu m.in.: |
|||
*Księżniczka [[Henrietta Adelajda Sabaudzka]] (zm. 13 czerwca 1676) |
|||
*Elektor [[Ferdynand Maria Bawarski]] (zm. 26 maja 1679) |
|||
*Elektor [[Maksymilian II Emanuel]] (zm. 26 lutego 1726) |
|||
*Księżniczka [[Teresa Kunegunda Sobieska]], księżniczka polska (zm. 10 marca 1730) |
|||
*'''Cesarz [[Karol VII Bawarski]]''' (zm. 20 stycznia 1745) |
|||
*Arcyksiężniczka [[Maria Amalia Habsburg]] (zm. 11 grudnia 1756) |
|||
*Elektor [[Maksymilian III Józef]] (zm. 30 grudnia 1777) |
|||
*Księżniczka [[Maria Anna Wettyn]], księżniczka polska (zm. 17 lutego 1797) |
|||
*Elektor [[Karol IV Teodor Wittelsbach|Karol IV Teodor]] (zm. 16 lutego 1799) |
|||
*'''Król [[Maksymilian I Józef Wittelsbach|Maksymilian I Józef Bawarski]]''' (zm. 13 października 1825) |
|||
*Księżniczka [[Karolina Fryderyka Badeńska]] (zm. 13 listopada 1841) |
|||
*Arcyksiężniczka [[Augusta Ferdynanda Toskańska]] (zm. 26 kwietnia 1864) |
|||
*'''Król [[Otton I Wittelsbach|Otto I Grecki]]''' (zm. 26 lipca 1867) |
|||
*Księżniczka [[Amelia Oldenburg]] (zm. 20 maja 1875) |
|||
*Książę Arnulf Bawarski (zm. 12 listopada 1907) |
|||
*Książę Rudolf Bawarski (zm. 26 czerwca 1912) |
|||
*Księżniczka [[Maria Gabriela Bawarska]] (zm. 24 października 1912) |
|||
*Książę-Regent [[Luitpold Karol Wittelsbach|Luitpold Bawarski]] (zm. 12 grudnia 1912) |
|||
*Książę Luitpold Bawarski (zm. 27 sierpnia 1914) |
|||
*Książę Henryk Bawarski (zm. 8 listopada 1916) |
|||
*Książę [[Ruppert (książę Bawarii)|Ruppert Bawarski]] (zm. 2 sierpnia 1955) |
|||
[[de:Theatinerkirche (München)]] |
[[de:Theatinerkirche (München)]] |
Wersja z 00:39, 23 lut 2010
Kościół Teatynów (niem. Theatinerkirche, ang. Theatine Church, fr. Église des Théatins) – kościół katolicki pod wezwaniem św. Kajetana, znajdujący się przy Odeonsplatz w Monachium, w Niemczech. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy Bawarii.
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od Ferdynanda, elektora Bawarii w latach 1651-1670, i jego małżonki Henrietty Adelajdy dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora Maksymiliana II Emanuela (11 lipca 1662). Na życzenie Henrietty wybrano zakon teatynów, którzy mieli przyczynić się do odrodzenia miejscowego duchowieństwa diecezjalnego i rozwijać działalność misyjną. Do wykonania projektu zatrudniony został architekt Agostino Barelli z Bolonii, natomiast kierownikiem budowy został ojciec Antonio Spinelli z zakonu teatynów. Wzorem dla Barelliego była macierzysta świątynia teatynów, kościół St. Andrea della Valle w Rzymie.
Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia 1663 pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w 1672, co pozwoliło artyście C. B. Morettiemu przystąpić do wykonania imponującej dekoracji stiukowej jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w 1669 Enrico Zuccalli, który w 1674 opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach 1676–1678. W 1679 został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w 1690 wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła.
Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat 1765–1768. Powstał na życzenie księcia-elektora Maksymiliana III Józefa, a jego autorem był nadworny architekt Wittelsbachów, mistrz rokoka - François de Cuvilliés Starszy. Nowe mauzoleum powstało w jednej z bocznych kaplic na prośbę E. von Riedela w 1864, dla króla Bawarii Maksymiliana II i jego małżonki, Marii Fryderyki.
Podczas II wojny światowej kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: nastawa ołtarzowa (dzieło A. Zanchiego), tabernakulum oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (za wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już 21 sierpnia 1955 odbyła się w niej pierwsza msza święta.
Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego baroku i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z transeptem i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim bębnie. Rokokowa fasada zwieńczona jest trójkątnym szczytem, w którym widoczny jest kartusz z herbem elektorów bawarskich. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi hełmami. Wydatne woluty na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni Santa Maria della Salute. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami.
Krypta
W krypcie pod kościołem, podobnie jak w kościele św. Michała i katedrze św. Marii Panny, znajdują się groby wielu członków rodu Wittelsbachów i ich małżonek. Pochowani zostali tu m.in.:
- Księżniczka Henrietta Adelajda Sabaudzka (zm. 13 czerwca 1676)
- Elektor Ferdynand Maria Bawarski (zm. 26 maja 1679)
- Elektor Maksymilian II Emanuel (zm. 26 lutego 1726)
- Księżniczka Teresa Kunegunda Sobieska, księżniczka polska (zm. 10 marca 1730)
- Cesarz Karol VII Bawarski (zm. 20 stycznia 1745)
- Arcyksiężniczka Maria Amalia Habsburg (zm. 11 grudnia 1756)
- Elektor Maksymilian III Józef (zm. 30 grudnia 1777)
- Księżniczka Maria Anna Wettyn, księżniczka polska (zm. 17 lutego 1797)
- Elektor Karol IV Teodor (zm. 16 lutego 1799)
- Król Maksymilian I Józef Bawarski (zm. 13 października 1825)
- Księżniczka Karolina Fryderyka Badeńska (zm. 13 listopada 1841)
- Arcyksiężniczka Augusta Ferdynanda Toskańska (zm. 26 kwietnia 1864)
- Król Otto I Grecki (zm. 26 lipca 1867)
- Księżniczka Amelia Oldenburg (zm. 20 maja 1875)
- Książę Arnulf Bawarski (zm. 12 listopada 1907)
- Książę Rudolf Bawarski (zm. 26 czerwca 1912)
- Księżniczka Maria Gabriela Bawarska (zm. 24 października 1912)
- Książę-Regent Luitpold Bawarski (zm. 12 grudnia 1912)
- Książę Luitpold Bawarski (zm. 27 sierpnia 1914)
- Książę Henryk Bawarski (zm. 8 listopada 1916)
- Książę Ruppert Bawarski (zm. 2 sierpnia 1955)