Pogórze Gubałowskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
N: tekst artykułu, grafika, infoobx, przypisy |
uzupełnienie, grafika |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|obrazek= |
|obrazek= |
||
|opis obrazka= |
|opis obrazka= |
||
|mapa= |
|||
|megaregion =[[Region Karpacki]] |
|megaregion =[[Region Karpacki]] |
||
|prowincja =[[Karpaty Zachodnie]] |
|prowincja =[[Karpaty Zachodnie]] |
||
| Linia 11: | Linia 10: | ||
|jednostki= '''[[Polska]]'''<br /> – [[województwo małopolskie|woj. małopolskie]] |
|jednostki= '''[[Polska]]'''<br /> – [[województwo małopolskie|woj. małopolskie]] |
||
}} |
}} |
||
{{Duża grafika|Pasmo Gubałowskie T57-1.JPG|500px|Widok z Kościeliska. Od lewej: Palenica Kościeliska, |
{{Duża grafika|Pasmo Gubałowskie T57-1.JPG|500px|Widok z Kościeliska. Od lewej: Palenica Kościeliska, Butorowski Wierch i Gubałówka}} |
||
[[Plik:Cisowa Skała a1.jpg|thumb|Cisowa Skała a1.jpg|250px|[[Cisowa Skała]]]] |
|||
'''Pogórze Gubałowskie''' – mikroregion, część [[Pogórze Spisko-Gubałowskie|Pogórza Spisko-Gubałowskiego]] pomiędzy rzekami [[Czarny Dunajec (rzeka)|Czarny Dunajec]] i [[Biały Dunajec (rzeka)|Biały Dunajec]]<ref name=G>{{Cytuj książkę |nazwisko=Kondracki |imię=Jerzy |tytuł=Geografia regionalna Polski |wydawca=Wyd. Naukowe PWN |miejsce=Warszawa |rok= 1998| |isbn=83-01-12479-2}}</ref> Jest to pasmo wzniesień, od południa opadające do [[Rów Podtatrzański|Rowu Podtatrzańskiego]], od północy do [[Kotlina Orawsko-Nowotarska|Kotliny Orawsko-Nowotarskiej]]<ref name=G/>. Do Rowu Podtatrzańskiego Pogórze Gubałowskie opada dość stromo, tworząc dość ciągły pas wzniesień o równoleżnikowym przebiegu, zwany też '''Pasmem Gubałowskim'''<ref name=A>{{Cytuj książkę |tytuł= Dookoła Tatr. Mapa 1:100 000 |wydawca=Sygnatura|rok= 2003 |isbn=978-83-87873-44-8 |
'''Pogórze Gubałowskie''' – mikroregion, część [[Pogórze Spisko-Gubałowskie|Pogórza Spisko-Gubałowskiego]] pomiędzy rzekami [[Czarny Dunajec (rzeka)|Czarny Dunajec]] i [[Biały Dunajec (rzeka)|Biały Dunajec]]<ref name=G>{{Cytuj książkę |nazwisko=Kondracki |imię=Jerzy |tytuł=Geografia regionalna Polski |wydawca=Wyd. Naukowe PWN |miejsce=Warszawa |rok= 1998| |isbn=83-01-12479-2}}</ref> Jest to pasmo wzniesień, od południa opadające do [[Rów Podtatrzański|Rowu Podtatrzańskiego]], od północy do [[Kotlina Orawsko-Nowotarska|Kotliny Orawsko-Nowotarskiej]]<ref name=G/>. Do Rowu Podtatrzańskiego Pogórze Gubałowskie opada dość stromo, tworząc dość ciągły pas wzniesień o równoleżnikowym przebiegu, zwany też '''Pasmem Gubałowskim'''<ref name=A>{{Cytuj książkę |tytuł= Dookoła Tatr. Mapa 1:100 000 |wydawca=Sygnatura|rok= 2003 |isbn=978-83-87873-44-8}}</ref>. W kierunku od zachodu na wschód wyróżnia się w nim<ref>{{Cytuj książkę |tytuł=Tatry i Podtatrze. Mapa 1:50 000|wydawca=Wyd. Compass}}</ref> |
||
* [[Płazowski Wierch]] |
* [[Płazowski Wierch]] |
||
* [[Mietłówka]] 1110 m |
* [[Mietłówka]] 1110 m |
||
| Linia 21: | Linia 20: | ||
Większe potoki spływające z Pasma Gubałowskiego na północ, do Rowu Podtatrzańskiego to: Wielki Głęboki Potok, Butorowski i Szymoszków. Na północ od Pasma Gubałowskiego odchodzą dwa rozczłonkowane grzbiety, pomiędzy którymi spływają potoki: [[Dzianiski Potok]], [[Cichy Potok]], [[Bystry Potok (dopływ Rogoźnika)|Bystry Potok]] i [[Mały Rogoźnik]]<ref name=G/><ref name=A/>. |
Większe potoki spływające z Pasma Gubałowskiego na północ, do Rowu Podtatrzańskiego to: Wielki Głęboki Potok, Butorowski i Szymoszków. Na północ od Pasma Gubałowskiego odchodzą dwa rozczłonkowane grzbiety, pomiędzy którymi spływają potoki: [[Dzianiski Potok]], [[Cichy Potok]], [[Bystry Potok (dopływ Rogoźnika)|Bystry Potok]] i [[Mały Rogoźnik]]<ref name=G/><ref name=A/>. |
||
Pogórze Gubałowskie zbudowane jest z nieco zdyslokowanego i zapadającego z południa na północ [[flisz karpacki|fliszu karpackiego]]<ref name=G/>. Północna jego granica przebiega wzdłuż linii tektonicznej usłanej wapiennymi skałkami<ref name=G/>. Większe z nich to |
Pogórze Gubałowskie zbudowane jest z nieco zdyslokowanego i zapadającego z południa na północ [[flisz karpacki|fliszu karpackiego]]<ref name=G/>. Północna jego granica z Kotliną Orawsko-Nowotarską przebiega wzdłuż linii tektonicznej usłanej wapiennymi skałkami<ref name=G/>. Większe z nich to [[Żdżar (Pogórze Spiskie)|Żdżar]] w [[Maruszyna|Maruszynie]] (773 m), [[Cisowa Skała]] (668 m) i [[Obłazowa]] (670 m) pod [[Nowa Białka|Nową Białką]], [[Ranysborg]] lub Raniszberg (678 m) koło [[Szaflary|Szaflar]]<ref name=G/>. Wokół jednej z tych skałek (Skałka Rogoźnicka 708 m), na zachodnich granicach Pogórza Gubałowskiego utworzono [[rezerwat przyrody Skałka Rogoźnicka]]. |
||
Pogórze Gubałowskie jest dość gęsto zaludnione, przy czym miejscowości znajdują się nie tylko w dolinach rzecznych, ale również na [[wierzchowina|wierzchowinie]]. To właśnie tutaj, na północnym stoku Gubałówki znajduje się najwyżej położona miejscowość w Polsce – [[Ząb (województwo małopolskie)|Ząb]] w [[gmina Poronin|gminie Poronin]] (910-1013 m n.p.m. )<ref>{{Cytuj stronę |url=http://z-ne.pl/s,doc,22745,1,1408.html |tytuł=Ząb. Informacje ogólne|data dostępu =2010-06-19}}</ref>. Dla potrzeb rolniczych lasy zostały w dużym stopniu wycięte<ref name=G/>. Warunki do uprawiania ziemi są tutaj trudne, uprawiano głównie ziemniaki i owies, przede wszystkim jednak miejscowa ludność góralska żyła z [[Pasterstwo w Karpatach|pasterstwa]]<ref name=G/>. Obecnie miejscowości te coraz bardziej przekształcają się w turystyczno-rekreacyjne. Na północnych stokach Pasma Gubałowskiego zlokalizowano szereg obiektów infrastruktury turystycznej, min. [[Kolej linowo-terenowa na Gubałówkę|kolejka na Gubałówkę]], [[kolej krzesełkowa Butorowy Wierch]], wyciągi narciarskie i in. |
Pogórze Gubałowskie jest dość gęsto zaludnione, przy czym miejscowości znajdują się nie tylko w dolinach rzecznych, ale również na [[wierzchowina|wierzchowinie]]. To właśnie tutaj, na północnym stoku Gubałówki znajduje się najwyżej położona miejscowość w Polsce – [[Ząb (województwo małopolskie)|Ząb]] w [[gmina Poronin|gminie Poronin]] (910-1013 m n.p.m. )<ref>{{Cytuj stronę |url=http://z-ne.pl/s,doc,22745,1,1408.html |tytuł=Ząb. Informacje ogólne|data dostępu =2010-06-19}}</ref>. Dla potrzeb rolniczych lasy zostały w dużym stopniu wycięte<ref name=G/>. Warunki do uprawiania ziemi są tutaj trudne, uprawiano głównie ziemniaki i owies, przede wszystkim jednak miejscowa ludność góralska żyła z [[Pasterstwo w Karpatach|pasterstwa]]<ref name=G/>. Obecnie miejscowości te coraz bardziej przekształcają się w turystyczno-rekreacyjne. Na północnych stokach Pasma Gubałowskiego zlokalizowano szereg obiektów infrastruktury turystycznej, min. [[Kolej linowo-terenowa na Gubałówkę|kolejka na Gubałówkę]], [[kolej krzesełkowa Butorowy Wierch]], wyciągi narciarskie i in. |
||
Wersja z 09:54, 19 cze 2010
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Pogórze Gubałowskie – mikroregion, część Pogórza Spisko-Gubałowskiego pomiędzy rzekami Czarny Dunajec i Biały Dunajec[1] Jest to pasmo wzniesień, od południa opadające do Rowu Podtatrzańskiego, od północy do Kotliny Orawsko-Nowotarskiej[1]. Do Rowu Podtatrzańskiego Pogórze Gubałowskie opada dość stromo, tworząc dość ciągły pas wzniesień o równoleżnikowym przebiegu, zwany też Pasmem Gubałowskim[2]. W kierunku od zachodu na wschód wyróżnia się w nim[3]
- Płazowski Wierch
- Mietłówka 1110 m
- Palenica Kościeliska 1182 m
- Butorowski Wierch, zwany też Butorowym Wierchem (1160 m)
- Gubałówka (1120 m)
Większe potoki spływające z Pasma Gubałowskiego na północ, do Rowu Podtatrzańskiego to: Wielki Głęboki Potok, Butorowski i Szymoszków. Na północ od Pasma Gubałowskiego odchodzą dwa rozczłonkowane grzbiety, pomiędzy którymi spływają potoki: Dzianiski Potok, Cichy Potok, Bystry Potok i Mały Rogoźnik[1][2].
Pogórze Gubałowskie zbudowane jest z nieco zdyslokowanego i zapadającego z południa na północ fliszu karpackiego[1]. Północna jego granica z Kotliną Orawsko-Nowotarską przebiega wzdłuż linii tektonicznej usłanej wapiennymi skałkami[1]. Większe z nich to Żdżar w Maruszynie (773 m), Cisowa Skała (668 m) i Obłazowa (670 m) pod Nową Białką, Ranysborg lub Raniszberg (678 m) koło Szaflar[1]. Wokół jednej z tych skałek (Skałka Rogoźnicka 708 m), na zachodnich granicach Pogórza Gubałowskiego utworzono rezerwat przyrody Skałka Rogoźnicka.
Pogórze Gubałowskie jest dość gęsto zaludnione, przy czym miejscowości znajdują się nie tylko w dolinach rzecznych, ale również na wierzchowinie. To właśnie tutaj, na północnym stoku Gubałówki znajduje się najwyżej położona miejscowość w Polsce – Ząb w gminie Poronin (910-1013 m n.p.m. )[4]. Dla potrzeb rolniczych lasy zostały w dużym stopniu wycięte[1]. Warunki do uprawiania ziemi są tutaj trudne, uprawiano głównie ziemniaki i owies, przede wszystkim jednak miejscowa ludność góralska żyła z pasterstwa[1]. Obecnie miejscowości te coraz bardziej przekształcają się w turystyczno-rekreacyjne. Na północnych stokach Pasma Gubałowskiego zlokalizowano szereg obiektów infrastruktury turystycznej, min. kolejka na Gubałówkę, kolej krzesełkowa Butorowy Wierch, wyciągi narciarskie i in.
- ↑ a b c d e f g h Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Dookoła Tatr. Mapa 1:100 000. Sygnatura, 2003. ISBN 978-83-87873-44-8.
- ↑ Tatry i Podtatrze. Mapa 1:50 000. Wyd. Compass.
- ↑ Ząb. Informacje ogólne. [dostęp 2010-06-19].
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.